Metoda organizowania środowiska

Nasza ocena:

3
Pobrań: 602
Wyświetleń: 1897
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Metoda organizowania środowiska - strona 1 Metoda organizowania środowiska - strona 2 Metoda organizowania środowiska - strona 3

Fragment notatki:

Rozdział XVI Metoda organizowania środowiska Tadeus z Pilch Wprowadzenie. Sens i zakres metody. Cele społeczne i operacyjne organizowania środowiska. Scenariusz praktyki w metodzie środowiskowej Refleksja nad indywidualnym losem człowieka w pedagogice społecznej prowadziła do wniosku, że los ten uwikłany jest w bogaty splot uwarunkowań i okoliczności, których korzenie w większości tkwią w otoczeniu jednostki. Teatrem, w którym rozgrywa się dramat ludzkiej codzienności jest środowi­sko życia. Podmiotem losów indywidualnych jest sam człowiek, jednostka, która w dramaturgię swego życia wnosi swoje indywidualne właściwości, swoje nawyki i doświadczenia, swoją siłę lub słabość, swoje orientacje intelektualne lub preferencje moralne. Jako główne ogniwo ustawicznego procesu interakcji społecznych jest naturalnym i pierwszym obiektem refle­ksji badawczej. Z całą swoją różnorodnością i bogactwem uwarunkowań staje się przedmiotem indywidualnego rozpoznania. Owa procedura indy­widualnego poznania wywodząca się z humanitarnego przeświadczenia, że osoba i bieg jej życia są niepowtarzalne i każdej trzeba przypisać odrębny tryb poznania i pomocy - jest pierwotną i pierwszą zasadą postępowania wspierającego pedagoga społecznego. Pedagogika społeczna nie poprzestała jednak na studium indywidualnego losu człowieka, bo jednostka zawsze jest uczestnikiem szerszej grupy społecznej i owocem instytucjonalnego i społecznego otoczenia. Studium indy­widualnego przypadku jest tylko pierwszym krokiem w dziele naprawiania rzeczywistości i stanowi przede wszystkim etap rozpoznania. Diagnoza zresztą jest podstawowym elementem studium indywidualnego przypadku. Poznanie przypadku nieuchronnie prowadzi pedagoga społecznego do grupy rówieśniczej (społecznej) i do warunków środowiskowych, jako do głównych czynników określających istotę i charakter losu jednostki. Istota środowiskowego działania polega m.in. na tym, że jego cele, mechanizmy i środki wywodzą się z oceny warunków życia poszczególnych ludzi i zmierzają do zmiany lub „melioracji" tychże właśnie indywidualnych warunków życia. Przedmiotem manipulacji i działalności naprawczej są jednak szerokie i liczne zespoły czynników środowiska w sensie terytorial­nym i długotrwałe obserwacje oraz oddziaływanie i wzajemne koordynowa­nie. Jest to więc metoda, którą w zespole metod społecznego oddziaływania i pracy socjalnej można obdarzyć mianem metody strategicznej. Aleksander Kamiński wyróżnia wąskie i szerokie rozumienie pojęcia metody środowiskowej. Z wąskim rozumieniem spotykamy się wówczas, gdy na użytek głównie pomocy socjalnej uruchamiamy jakąś akcję cykliczną lub stałą. W wąskim sensie z metodą środowiskową mamy również do czynienia wówczas, gdy przedmiotem zainteresowania lub działania jest jedna grupa społeczna - np. ludzie starzy lub wybrane zjawisko - czas wolny młodzieży. Jeszcze inny, zawężający sens metody środowiskowej występuje wówczas gdy działania i przedsięwzięcia środowiskowe prowadzone są przez jedną grupę osób lub jedną instytucję. Taką okolicznością jest praca zespołu charytatywnego przy parafii lub drużyny harcerskiej. Wszystkie te działania, aczkolwiek doniosłe i pożyteczne z punktu widzenia doraźnych potrzeb i rozwiązań, nie usuwają problemu w sposób trwały lub rozwiązują tylko część problemów.

(…)

… zasięg istnienia wspólnoty, którą może ogarniać mieszkający tam jeden człowiek lub kilku nieprofesjonalnych dzia­łaczy-wychowawców. Na użytek takiej terytorialnej wspólnoty schemat po­stępowania organizacyjnego przedstawia się mutatis mutandis następująco;
Etap l. Rozpoznanie, diagnoza potrzeb, braków, zagrożeń. Oznacza także rozpoznanie i jakby inwentaryzację sił społecznych czyli nieprofe­sjonalnych…
… racjami rozumu aspiracje. Wtórne cele organizacji środowiska - to cele opiekuńcze oraz wyrównywaniebraków czyli kompensacja.
Celem samym w sobie a w istocie odrębnym od metody środowiskowej jest tworzenie wspólnoty. Tworzenie wspólnoty oznacza przełamywanie, izolacji i osamotnienia, budowanie więzi emocjonalnych, międzyludzkich i sieci znajomości przedmiotowych. To eliminowanie anonimowości ze sto­sunków…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz