To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zmierczak. Notatka składa się z 2 stron.
Marsyliusz z Padwy Epoka - średniowieczny prerenesans
Urodzony: około 1275 w Padwie; Zmarł: 1343 w Monachium
Główne dzieła:
- Defensor pacis - „Obrońca pokoju” (1324)
- Defensor minor - „Obrońca mniejszy” (1342)
Myśliciel pozostający pod wpływem idei awerroizmu oraz Arystotelesa ; studiował medycynę na Sorbonie i sztuki wyzwolone w Paryżu, gdzie prawdopodobnie zerknął się z tamtymi systemami filozoficznymi; od awerroistów zaczerpnął antyindywidualizm - wyrażał się on w poglądzie, że interesy i dążenia poszczególnych jednostek nie mogą być sprzeczne z interesami i dążeniami całej zbiorowości; najwyższą zbiorowością było dla Marsyliusza państwo (poglądy te mają bezpośrednie źródło w awerroistycznej doktrynie dualizmu ludzkiej duszy , gdzie tylko jej część dzielona przez wszystkie jednostki [ dusza gatunkowa ] jest nieśmiertelna, więc kluczowa - doktryna monofizmu )
Państwo jest płodem woli ludzi , jego doskonałość zaś wyraża się w kompletności środków, którymi dysponuje, aby zaspokoić wszystkie potrzeby swoich obywateli; państwo jest strażnikiem bezpieczeństwa i pokoju pomiędzy ludźmi, gwarantem harmonijnego ładu w społeczeństwie; państwo jest organizacją dysponującą techniką oraz instrumentami rządzenia Podstawową treścią państwa jest władza ( pars principans ) - rząd Rząd musi być monolityczny (w jego ręku muszą być skoncentrowane wszystkie środki przymusu i władzy; administracja; sądownictwo; funkcjonowanie systemu kontroli)
Właściwą substancją suwerenności jest prawo do stanowienia prawa ; ta substancja należy do całego ludu Zasada suwerenności ludu najlepiej sprawdza się w demokracji :
Ludzie chętniej słuchają i przestrzegają praw, które sami stworzyli
Lud jako zbiorowość lepiej rozpoznaje to, co dla niego jest dobre, niż robi to samodzielnie jednostka i bardziej tego dobra pragnie
Pomoc ekspertów przy spisywaniu ustaw jest dopuszczalna
Marsyliusz dopuszczał tymczasowe przekazanie mocy stanowienia prawa rządowi bądź innej wąskiej grupie, co otwierało szerokie perspektywy dla wybiegów, kompromisów i odwrotów - nie podważało jednak samej zasady suwerenności ludu , gdyż przekazanie było zawsze i tylko czasowe Marsyliusz odrzucał dualizm i hierarchię prawa boskiego a prawa ludzkiego ; prawo boskie tylko wtedy będzie prawem sensu stricto , gdy będzie podlegało sankcji , a tak stanie się dopiero w życiu niebieskim; w życiu doczesnym prawo boskie jest tylko i wyłącznie doktryną o charakterze zbioru niewiążących zaleceń ( lex imperfecta ); jego ocena należy do ludzi i tylko do nich
Nie było w koncepcji Marsyliusza miejsca na prawo naturalne;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)