To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MARKSIZM INTELEKTUALISTÓW, TEORIA KONWERGENCJI Szkoła frankfurcka - szkoła skupiająca grono intelektualistów, niekoniecznie zaangażowanych politycznie, którym bliskie były koncepcje lewicowe,
potępiali oni jednak leninizm i struktury państwa komunistycznego
- pierwszym kierownikiem był Carl Grünberg
- marksizm jako metodę badawcza, zajmowano się w niej kwestiami alienacji, zwłaszcza alienacji pracy
- najwybitniejszymi przedstawicielami szkoły byli m.in.: Erich Fromm, Max Horkheimer, Theodor Wiesengrund Adorno
Teoria krytyczna
- nie jest dziełem jednego filozofa, jakkolwiek największy udział w jej sformułowaniu miał Max Horkheimer
- podstawowym problemem postawionym przed teorią krytyczną był problemem związku bazy i nadbudowy
- klasa robotnicza jest podmiotem historii, ale tej roli nie spełnia automatycznie - bowiem wielu robotników, wbrew obiektywnym
interesom klasowym, popiera nazizm, faszyzm, a także system amerykański
- funkcja nadbudowy i jej wpływ na bazę (formułowanie teorii, samo w sobie jest krytyką istniejącego świata i służy człowiekowi do
jego przeobrażenia - ideologia ma istotny wpływ na postępowanie człowieka
Herbert Marcuse
- filozof niemiecki, wykładał m.in. na Harvardzie i Columbii,
- „Rozum i rewolucja”, „Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego”.
- istota człowieczeństwa - doszedł do wniosku, że być człowiekiem znaczy być wolnym
- podjęcie krytyki społeczeństwa, zniewalającego, tłumiącego ludzkie dążenia
- cywilizacja społeczeństwa przemysłowego czyni z ludzi automaty, konsumentów i producentów niezdolnych do uświadamiania
sobie własnych, ludzkich potrzeb (porównał to społeczeństwo do totalitaryzmu - jest to totalitaryzm technologiczny)
- krytykował w równym stopniu państwo komunistyczne
- wzywał do rewolucji, która zniesie system zniewolenia, dając jednostkom „egzystencję uspokojoną”
- jej awangardą miała być tzw. „nowa lewica” - młodzież i elity intelektualne, które pociągną za sobą proletariat
Jürgen Habermas
: (ur. 1929), niemiecki autorytet moralny i naukowy, „Po Marksie”
- z teorii krytycznej przejął ideę filozofii jako krytyki społecznej sytuacji dominacji
- nie wysuwa jednak koncepcji „zniesienia” dotychczasowego społeczeństwa
- marksizm nie jest zdolny do formułowania recept na rozwiązanie problemu dominacji, ponieważ wtedy przekształca się w utopię
rewolucyjną
- należy zająć się teorią komunikacji (porozumiewania się) - postuluje wprowadzenie warunków do idealnego dialogu
- pochwała demokracji, która wg niego umożliwia wprowadzenie owych idealnych warunków do dialogu
(…)
… pozostanie w świadomości
filozofów i historii myśli politycznej i socjologicznej.
Teorie konwergencji - alternatywa wobec marksistowskiej teorii rozwoju społecznego
- konwergencja - „upodobniająca, prowadząca do upodobnienia ewolucja”
- rozwój społeczny doprowadzi w przyszłości do powstania nowego systemu społecznego, który nie będzie ani systemem
kapitalistycznym, ani socjalistycznym, ale systemem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)