To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MAPA POLITYCZNA ŚWIATA 2.1 Zarys historyczny zmian na mapie politycznej świata Ten podrozdział jest zupełnie bez sensu, taka pseudo-historyczna powtórka… Polityczna mapa świata zmienia się nieustannie, co wynika z rozwoju cywilizacyjnego społeczeństw i ich politycznej organizacji . Tu następuje wywód o tym, co wiedzieli o świecie ludzie w różnych epokach - nie mam pojęcia, czy to ważne, ale przytaczam: Przed wielkimi odkryciami geograficznymi: charakterystyczne rozbicie ówczesnego świata na izolowane obszary, często bez wyraźnie zarysowanych granic, o nierównej liczbie ludności i o różnym poziomie rozwoju cywilizacji. Z powodu słabego rozwoju dróg i środków komunikacji Europejczycy faktycznie nie znali obszarów Afryki, Azji i Ameryki, a ich kontakty z odległymi krajami ograniczały się do podróży jednostek lub niewielkich grup. W starożytności dużą wiedzę o świecie mieli Fenicjanie, Kartagińczycy i Grecy (znali dobrze obszary mórz Śródziemnego i Czarnego oraz wybrzeża Europy Zachodniej). Wyprawy Aleksandra Wielkiego na wschód - Grecy poznają Indie, Persję, Beludżystan (cokolwiek to jest…), Afganistan, Mezopotamię, poł. Europę i północną Afrykę. Wczesne średniowiecze - Arabowie i Chińczycy drogą morską docierają do Indii, Zatoki Perskiej i Morza Czerwonego, a lądem do Iranu. Mapka państwa rzymskiego - str. 30 Okres feudalny: rozdrobnienie polityczne. Dopiero wraz z rozwojem gosp. oraz wewnętrznych i międzynarodowych powiązań handlowych w Europie powstają wielkie państwa, którym towarzyszy proces tworzenia się narodów. Rozwój transportu powoduje, że dotychczas izolowane obszary wiążą się wzajemnie, a terytoria państwowe stają się jednym organizmem gospodarczym. Najważniejsze odkrycia geograficzne: Odkrycie Ameryki przez Kolumba - 1492 r.
Podróż Vasco da Gamy do Indii - 1498 r.
Pierwsza podróż dookoła świata Magellana - 1519-22
Rośnie rola państw nadmorskich, a ciężar życia gospodarczego i politycznego przenosi się na wybrzeże Oceanu Atlantyckiego. Kolonizatorzy: Portugalia, Hiszpania, Holandia, Anglia i Francja, potem także Niemcy, Rosja i USA. Układ z Tordesillas (1494 r.) - podział świata między Portugalię i Hiszpanię . Linia podziału określona przez papieża Aleksandra VI - wzdłuż „południka papieskiego” - 2 tys. kilometrów na zachód od Wysp Zielonego przylądka - 46˚ W . Traktat z Saragossy (1529 r.) - przedłużenie linii podziału na drugą półkulę, na 145˚ E. Mapka odkryć geograficznych i podbojów terytorialnych - str. 31 XVI w. - Portugalia osiąga maksymalny zasięg imperium kolonialnego - jej kolonie tworzą sieć ufortyfikowanych baz morskich i punktów strategicznych.
(…)
…. Poparcie ze strony USA - chciały eliminacji obcych mocarstw z kontynentu. 1823 r. - doktryna J. Monroe'a - „Ameryka dla Amerykanów”.
1810-25 - kraje lądowe Ameryki Łacińskiej uzyskują niepodległość i stają się republikami. Rozwój terytorialny USA drogą podbojów, aneksji i wykupu.
1871 r. - powstaje Cesarstwo Niemieckie (II Rzesza) - likwidacja rozdrobnienia politycznego kraju, aneksja Alzacji i Lotaryngii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)