To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wypowiedzi Magisterium Kościoła na temat genezy i interpretacji Ewangelii W historii często bywało, że głoszone błędy były dla Urzędu Nauczycielskiego Kościoła okazją do jasnego i precyzyjnego wyjaśnienia nauki Kościoła na temat jakiejś prawdy wiary. Twierdzenia Formgeschichte były impulsem do zabrania głosu i wyłożenia nauki Kościoła w trzech dokumentach: encyklice Piusa XII „ Divino afflante Spiritu” (30 IX 1943), Instrukcji Papieskiej Komisji Biblijnej „ De historica Evangeliorum veritate” (21 IV 1964) oraz w Konstytucji Soborowej o Bożym Objawieniu „Dei Verbum” ( 18 IX 1965).
„ Divino afflante Spiritu” na temat rodzajów literackich Jedną z podstawowych zasad współczesnej hermeneutyki biblijnej jest uwzględnianie literackich gatunków tekstów Biblii. Kwestia ta zajmowała naczelne miejsce wśród założeń Formgeschichte. Znalazła ona swój wyraz w encyklice papieża Piusa XII Divino afflante Spiritu - w odniesieniu tylko do Starego Testamentu. Encyklika zobowiązuje egzegetów katolickich do studiowania gatunków literackich, co jest warunkiem właściwego zrozumienia tekstu biblijnego. W encyklice czytamy: „ Nie wolno mu [= egzegecie katolickiemu] tej strony jego zadania [= studium gatunków literackich] zaniedbać bez wielkiej szkody dla egzegezy katolickiej ”. W innym miejscu: „ Nierzadko bowiem - by tylko to nadmienić - gdy niektórzy wciąż na nowo podnoszą zarzuty, że pisarze biblijni odchylili się od historycznej wierności i fakty podał mniej dokładnie, chodzi najwidoczniej jedynie o rodzaj literacki używany w starożytności we wzajemnych stosunkach i przyjęty w codziennym życiu ”. Niewątpliwie poglądy przedstawicieli Formgeschichte przyczyniły się do oficjalnego zabrania głosu przez papieża w sprawie gatunków literackich w Starym Testamencie. Dokumenty z okresu Soboru Watykańskiego II zajmą się już wprost Ewangeliami.
Tekst Instrukcji Papieskiej Komisji Biblijnej O historycznej prawdzie Ewangelii. Dokumenty Magisterium Kościoła ogłoszone w czasie trwania Soboru Watykańskiego II mają swoją prehistorię. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku doszło do tzw. polemiki rzymskiej na temat stosowania takowych metod przez biblistów kato lickich. Stronami konfliktu byli z jednej strony głównie profesorowie Instytutu Biblijnego, dopuszczający posługiwanie się przez biblistów katolickich metodami wypracowanymi przez Formgeschichte przy odrzuceniu jej błędnych założeń; z drugiej strony przede wszystkim profesorowie Uniwersytetu Laterańskiego o nastawieniu konserwatywnym, całkowicie odrzucający wszelkie zasady metody historii form. Przez pewien czas dwaj profesorowie Instytutu Biblijnego byli nawet zawieszeni w prawach nauczania na uczelni. Ostatecznie jednak orientacja Instytutu Biblijnego zwyciężyła i znalazła odzwierciedlenie w ogłoszonych wkrótce oficjalnych dokumentach Kościoła.
(…)
… komentatorowie, zwłaszcza Ojcowie Kościoła i Doktorzy Kościoła i ich prace dalej kontynuować. By prawdę niezmienną Ewangelii i ich autorytet ukazać w pełnym świetle, będzie się opierał na takich zasadach, które odpowiadają i logice naturalnej, i hermeneutyce katolickiej, a równocześnie będzie używał nowych pomocy interpretacyjnych, zwłaszcza tych, których dostarcza wszechstronnie przemyślana metoda historyczna…
…, poddając się przewodnictwu Kościoła, powinien wykorzystać wszystko, co do wyjaśnienia tekstu biblijnego wnieśli dawniejsi komentatorowie, zwłaszcza Ojcowie Kościoła i Doktorzy Kościoła”. Na samym wstępie została więc podkreślona rola Kościoła, którego „przewodnictwu” egzegeta powinien się poddać, oraz znaczenie tradycji kościelnej. Egzegeta katolicki komentując Biblię powinien uwzględniać zwłaszcza…
… dla egzegetów. „ Wszystko to, co dotyczy sposobu interpretowania Pisma Świętego, podlega ostatecznie sądowi Kościoła, który ma od Boga polecenie i posłannictwo strzeżenia i wyjaśniania słowa Bożego”. Egzegeta katolicki ma więc prawo do własnych poszukiwal1 i badat1, ale wyniki swej pracy powinien konfrontować z nauką Kościoła. W przypadku rozbieżności między jego własną interpretacją i oficjalną nauką Kościoła…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)