Lokalne rozmycie przy podporach - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 112
Wyświetleń: 847
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Lokalne rozmycie przy podporach - wykład - strona 1 Lokalne rozmycie przy podporach - wykład - strona 2 Lokalne rozmycie przy podporach - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Lokalne rozmycie przy podporach
Lokalne rozmycie przy podporach jest natomiast efektem zaburzeń spowodo­wanych pojawieniem się w przekroju cieku przeszkody. Z tego też względu bardzo istotne jest prawidłowe usytuowanie filara w przekroju cieku i nadanie mu odpo­wiedniego kształtu, by zaburzenie przepływu było jak najmniejsze. Z podanego ro­zumowania wynikają następujące zalecenia dotyczące usytuowania podpór:
- płaszczyzny boczne filarów oraz przyczółków powinny być dostosowane do prze­widywanego kierunku przepływu miarodajnego i nie powinny tworzyć kąta więk­szego niż 20° z kierunkiem przepływu na poziomie normalnym;
- na rzekach żeglownych dopuszcza się odchylenie kierunku płaszczyzn filarów i przyczółków od kierunku spływu wód żeglownych o kąt nie większy niż 10°,
- osie podpór mostów usytuowanych obok siebie powinny znajdować się w tej sa­mej linii.
Jeśli nie chcemy dopuścić do rozmycia, należy tak dobrać światło mostu, by prędkość przepływającej wody w zabudowanym korycie nie przekroczyła prędko­ści krytycznej dla danego rodzaju gruntu zalegającego w podłożu. Graniczne warto­ści prędkości, przy których nie dochodzi jeszcze do rozmycia podłoża podano w tablicach 3.4 i 3.5. Przy głębokościach różnych od lm prędkości odczytane z tablic 3.4 i 3.5 należy pomnożyć przez hus, gdzie h jest głębokością cieków podaną w metrach. Dla gruntów spoistych, przy głębokościach wody większych od 3 m, prędkość nierozmywającą przyjmuje się jak dla głębokości równej 3,0 m. Dla niejed­norodnych gruntów niespoistych za miarodajną do określenia prędkości nierozmywa-jącej przyjmuje się średnią ważoną średnicę cząstek gruntu obliczoną ze wzoru:
Dla gruntów o dużej nierównomierności uziarnienia, zawierających frakcje od ilastej do kamienistej, za miarodajne prędkości nierozmywające należy przyjmować prędkości odpowiadające średnicy dim (dSQ% - średnica ziaren gruntu, które wraz z mniejszymi stanowią 80% jego masy).
W celu zabezpieczenia się przed rozmyciem koryta cieku, jeśli spodziewana prędkość przepływu przekroczy prędkość krytyczną, należy zastosować umocnie­nie podłoża. Maksymalne dopuszczalne prędkości przepływu, gwarantujące, że nie dojdzie do rozmycia, są zróżnicowane w zależności od sposobu umocnienia podło­ża. Graniczne prędkości rozmycia przy umocnionym podłożu podano w tablicy 3.6. Techniczne sposoby wzmocnienia podłoża zabezpieczającego przed rozmyciem
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz