Jest to praca semestralna z przedmiotu literatura powszechna wykładanego przez dr Jacka Friedrich. Temat pracy to: Czy niewinność i doświadczenie w poezji Williama Blake'a dopełniają się wzajemnie czy wykluczają ? Wstęp pracy odnosi się stricte do polskiego romantyzmu. W rozwinięciu autorka pracy opisuje samą postać Williama Blake'a, opinie na jego temat, postrzeganie jego postaci w Polsce oraz jego twórczość. Utwory którymi popiera się autor w pracy to m.in. Pieśni niewinności, Pieśni doświadczenia oraz Ogród miłości.
Uniwersytet Gdański
Wydział Filologiczny
Instytut Filologii Polskiej
Studia niestacjonarne
Nr albumu: 201436
Dominika Borkowska
Czy niewinność i doświadczenie w poezji Williama Blake'a dopełniają się wzajemnie czy wykluczają?
Gdańsk 2012
Romantyzm na gruncie polskim otwierają dwa wielkie dzieła: Ballady i romanse Adama Mickiewicza oraz Maria Antoniego Malczewskiego. Są to dzieła bardzo odmienne, zapowiadające rozmaitość literatury tego okresu. Inauguracja angielskiego romantyzmu przebiegała podobnie. Powstają dwie niezależne pozycje: Ballady liryczne Williama Wordswortha i Samuela Coleridge'a oraz Pieśni niewinności i doświadczenia Williama Blake'a. I tak jak Mickiewicz oraz Wordsworth (główny autor zbioru) mieli od razu wyryć się na trwałe w świadomości czytelników, tak Malczewski i Blake przez długi okres mieli być niemal nieznani. William Blake, jak wielu innych poetów - geniuszów, został odkryty bardzo późno. Za życia nie doczekał się należnego mu uznania. Nie byłoby przesadą stwierdzenie, iż Blake wciąż jeszcze czeka na odkrycie. Sama literatura polska poznaje tą twórczość stosunkowo późno, zasięg oddziaływania literatury angielskiej w Polsce ograniczał się bowiem do trzech nazwisk: Byron, Scott, MacPherson. Blake różnił się od tych poetów, i to znacznie. Jak piszę Ewa Kozubska, daleki był mu romantyczny indywidualizm, obca - romantyczna poza. Trudno zauważyć w jego dziele czy biografii ślady romantycznych niepokojów ducha, które kończą się zwykle spleenem albo melancholią. Blake nie zadaje rozpaczliwych pytań, nie błąka się po świecie, wypatrując znaków Boga. Należy do tych szczęśliwych istot, które wiedzą wszystko od samego początku. Taki obraz poety nasuwa nam odpowiedź na pytanie o powód braku szerszego zainteresowania jego twórczością. Ciężko jest bowiem jednoznacznie określić tego poetę. Tworzy on na przełomie wieków, w twórczości odnosi się raczej do filozofii oświeceniowej, niż do angielskich Poetów Jezior. To wszystko sprawia, iż w wieku XIX mógł być jedynie prekursorem „czegoś”, w XVIII jest za to prawdziwie sobą. Aczkolwiek i z linii oświeceniowej, i z linii romantycznej Blake się wyłamuje. Świadczy o tym chociażby jego wrogi stosunek do Natury, jako wyniku katastrofy poprzedzającej akt stworzenia. Blake należy bardziej do grupy wielkich wizjonerów i mistyków chrześcijańskich, którzy skłóceni z własną epoką, bronią przyjętego przez siebie punktu widzenia. Z drugiej jednak strony, poruszanie tematów niewinności i doświadczenia w takim właśnie zestawieniu jest cechą znamienną dla epoki romantyzmu, gdzie przeciwieństwo dzieciństwa i dorosłości jest znacznie podkreślane i stanowi jeden ze stałych motywów. Głównym dziełem stworzonym przez Williama Blake'a są
(…)
… świat Williama Blake'a, Milanówek 1993.
Kubiak Zygmunt, Wstęp, [w:] Blake William, Poezje wybrane.
Miłosz Czesław, ogród nauk, Lublin 1986.
Słownik Terminów Literackich, pod. red. Janusza Sławińskiego, wyd. 5 bez zmian, Wrocław 2008.
Kozubska Ewa, Wstęp do Blake'a. [w:] tegoż, Mistyczny świat Williama Blake'a. Milanówek 1993. Więcej o tym w: Cz. Miłosz, Co doradzał Mr. Blake? [w:] tegoż, ogród nauk…
… cykl ukazuje nam głownie wiosnę, czas ogólnej szczęśliwości. Widzimy bujną zieleń, rozkwit natury, podziwiamy dary ziemi. Kolorystyka również nasycona jest optymizmem, spotykamy się tu z jasnością dnia, wschodem słońca, obrazami wypełnionymi nadzieją i radością. To wszystko zmienia cykl drugi, gdzie kolory wydają się ciemnieć, wiosna ustępuje miejsca szarej zimie, a dzień nocy. Również zwierzęta pełnią tutaj ważną rolę. Ich symbolika ukazuje nam podstawę Blake'owskiej mitologii. W Pieśniach doświadczenia spotykamy się z Barankiem i Tygrysem. Pierwsza postać nie budzi wątpliwości, skojarzenia od razu nasuwają nam jedną wizję. Natomiast drugie zwierze stanowi zagadkę, której rozwiązanie nie jest tak proste, jak mogłoby się to wydawać. Tak jak Pieśni Niewinności ukazują Tygrysa jako zwierze…
…. W Pieśniach doświadczenia Blake zabiera czytelników w podróż, której krajobrazy naznaczone są męką ograniczenia. Rozkosze i szczęście, jakich dostarcza miłość, zostają odebrane przez pełną pruderii moralność. W jednym z liryków poeta nakreślił obraz bardzo wymowny: promienie słońca oświetlają nagie ciała chłopca i dziewczyny, którym dane było przez moment znaleźć się w raju. Niestety to szczęście…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)