To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
LEKI PRZECIWWIRUSOWE
Mogą one zapobiegać zakażeniu przez zahamowanie absorpcji wirusa na powierzchni komórek i zahamowaniu jego reprodukcji w komórce. Mogą zapobiec powstawaniu i zahamować rozwój choroby wirusowej utrudniając procesy: absorpcji wnikania (amatydyna i inne leki zmniejszające przepuszczalność błon komórkowych)
opłaszczania (kortykosteroidy, chlorochina, kwas acetylosalicylowy oraz inhibitory syntezy białka, np. aktynomycyna, puromycyna)
Zwalczanie chorób wirusowych sprowadza się jak dotychczas głównie do immunoterapii - wzmagania czynnej odporności przez podawanie szczepionek (wakcynoterapia) oraz do wywoływania aktywności biernej przez podawanie g-globulin (seroterapia)
Wpływ na procesy replikacji i dojrzewania:
leki hamujące nieswoiście polimeryzację kwasów nukleinowych (antymetabolity kwasów nukleinowych i białek) oraz swoiście replikację kwasów nukleinowych wirusów (mormoksydyna, amatydyna, metizason oraz tzw. antybiotyki przeciwwirusowe np. aktynomycyna D, puromycyna, mitomycyna. Wakcynoterapia
Polega na aktywnej immunizacji organizmu przez podawanie szczepionek. Odgrywa bardzo istotną rolę w profilaktyce wielu chorób wirusowych. Seroterapia Polega na pasywnej immunizacji przez podawanie preparatów gamma-globulin. Stosujemy ją u chorych z z niedoborami immunologicznymi (leczniczo) i u osób mających kontakt z chorobami zakaźnymi Występują również preparaty zawierające wybrane klasy immunoglobulin. Terapia interferonem
Interferon to małocząsteczkowe glikoproteiny wytwarzane przez komórki organizmu zakażonego wirusem lub pobudzone przez induktory interferonu. Wyróżnia się trzy typy interferonu: a, b i g. Interferon działa przeciwwirusowo hamując wewnątrzkomórkową syntezę (hamowanie translacji wirusowego m-RNA) RNA lub DNA wirusowego, a tym samym namnażanie się wirusa. Interferon-alfa jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych wirusem opryszczki (HSV-1 i HSV-2) zakażeniu półpaścem i cytomegalowirusem, a coraz większe znaczenie odgrywa w leczeniu przewlekłych zapaleń wątroby wywołanych HBV i HCV Klasyfikacja leków przeciwwirusowych
Ze względu na budowę chemiczną możemy wyróżnić następujące grupy: Antymetabolity nukleotydów pirymidynowych i purynowych: widarabina, acyklowir, idoksurydyna, gancyklowir, zydowudyn Amantadyna, rimantadyna Tiosemikarbazony: metisazon Różne: dezoksyglukoza, moroksydyn Ze względu na działanie możemy podzielić na: Inhibitory polimeray DNA: acyklowir, gancyklowir, tribawirin, foskarnet Inhibitory odwrotnej transkryptazy: zidowudyna, didanozyna, zalcytabina
(…)
…, gancyklowir, tribawirin, foskarnet Inhibitory odwrotnej transkryptazy: zidowudyna, didanozyna, zalcytabina inhibitory proteazy: sakwinawir, ritonawir, indinawir, nelfinawir
ACYKLOVIR
Analog dezoksyguanozyny, wnika wybiórczo do do komórek zakażonych Herpes, ulega następnie fosforylacji przy udziale wirusowej kinazy tymidynowej do monofosforanu acyklowiru, który ulega dalszej fosforylacji do di- i trifosforanu acyklowiru. Następnie wchodzi w reakcję z polimerazą DNA wirusa, co powoduje jej zablokowanie i zahamowanie replikacji wirusa. Wrażliwe na acyklowir są niektóre wirusy z grupy opryszczki, ospy wietrznej i półpaśca. Najważniejszym działaniem niepożądanym jest krystalizacja leku w kanalikach i cewkach zbiorczych. Może wywołać miejscowe objawy podrażnienia i zapalenia żył po podaniu dożylnym. Zakażenia wirusem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)