Landrecht Pruski, cz. cywilna i karna (1794)
Landrecht, był kodyfikacją ogólnoprawną prawa materialnego, czyli obejmował wszelkie dziedziny prawa materialnego. (cywilne, karne, handlowe, administracyjne, kościelne, państwowe) Landrecht to swego rodzaju prawny pomost pomiędzy epoką feudalną a czasami oświecenia, łączył zatem zarówno elementy anachroniczne, związane z systemem feudalnym i podziałami stanowymi jak i nieliczne elementy doktryny oświeconej. Był dziełem dalece kazuistycznym, przez co chciano ograniczyć absolutyzm władcy, i ingerencje w prawo. Landrecht miał być kodeksem zupełnym, który ujednolici prawo pruskie, zniweluje terytorialne partykularyzmy. Cel ten nie został osiągnięty, ponieważ prawo Landrechtu utrzymało jedynie posiłkowy charakter względem innych partykularnych systemów prawnych. Dzielił się wg nowatorskiej koncepcji na dwie części;
→ prawa jednostki/indywidualne
→ prawa i obowiązki jednostki w różnych społecznościach.
Taka systematyka byłą z jednej strony wyrazem wpływów oświeconych idei, z drugiej jednak dalece utrudniała posługiwanie się Landrechtem w praktyce.
Prawo cywilne w Landrechcie;
→ źródłami zobowiązań były czynności prawne oraz umowy
→ swoboda umów
→ nieograniczone prawo własności na wzór rzymski (faktyczne władztwo nad rzeczą)
→ dziedziczenie umowne, testamentowe i ustawowe
→ adopcja na podstawie umowy pisemnej
→ wyodrębnienie spółek otwartych(cywilnych) i komandytowych
Prawo karne w Landrechcie;
→ formalna definicja przestępstwa (nullum crimen sine lege)
→ tradycyjny podział przestępstw na prywatne i publiczne
→ wprowadzenie pojęcia nieumyślności i związana z tym ograniczona odpowiedzialność
→ pojęcie obrony koniecznej, wyłączającej odpowiedzialność
→ odstraszająca rola kary, utrzymanie kwalifikowanej kary śmierci i kar cielesnych
→ uprzywilejowane traktowanie stanu szlacheckiego (junkerzy)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)