Łamanie zasady względności? Obcięcie Greisena, Zacepina, Kuźmina, przyspieszanie ekspansji Wszechświata, zależność stałej struktury subtelnej od czasu, problemy z masą neutrin 5.1 Obcięcie Greisena-Zacepina-Kuźmina. W układzie Ziemi obserwujemy protony o energii 10 20 eV i fotony o energii 10 -3 eV. Może zajść reakcja:
proton + foton → Δ (rezonans delta). Wysokoenergetyczne protony są spowalniane przez promieniowanie tła.
Cząstki o skrajnie wysokich energiach nie mogą poruszać się bez przeszkód w przestrzeni kosmicznej. Cząstki te, przebywając ogromne odległości, muszą oddziaływać z fotonami tła mikrofalowego, które szczelnie wypełniają Wszechświat. Proton zderzając się z fotonem tła mikrofalowego, ma dostatecznie dużo energii, aby wyprodukować mezon Reakcja fotoprodukcji. Degradacja energii protonu. Kolejne zderzenia muszą na dużych dystansach zmniejszać energię protonu. Niezależnie od tego, jak duża była energia początkowa protonu, przebywając w przestrzeni międzygalaktycznej odległość około 100 Mpc zmniejsza on swoją energię do około 5 x 10 19 eV (obcięcie GZK - Greisena, Zatsepina, Kuzmina)
5.3 Obserwacje wielkich pęków atmosferycznych - eksperyment AUGER. Stacje detektorowe Obserwatorium Pierre Auger, z których każda jest wodnym zbiornikiem z 12 tysiącami litrów wody są rozmieszczone w odległości 1,5 km od siebie, samowystarczalne, zasilane energią słoneczną. Przyrządy stacji mierzą liczbę cząstek przez nią przechodzących. Cząstki jednego wielkiego pęku docierają do kilku stacji niemal jednocześnie. Każda stacja rejestruje cząstki, a jej komputer łączy się z komputerem w centrali danych, aby ustalić, czy cząstki te są częścią wielkiego pęku. Jeśli tak, informacja zostaje przesłana do centrali danych. Centralny komputer na podstawie pomiaru liczby cząstek i czasu ich nadejścia do poszczególnych stacji określi energię i kierunek cząstki pierwotnej, która zapoczątkowała wielki pęk.
Mezony π, piony,oddziałują silnie i zderzając się z jądrami powietrza produkują dalsze nowe cząstki, też głównie piony tzw. kaskada jądrowa. Jest ona trzonem, na którym tworzy się dużo większa kaskada elektronów, pozytronów i kwantów promieniowania. Całe to zjawisko powstania wielkiej kaskady cząstek, wytworzonych przez jedną cząstkę kosmiczną i docierających jednocześnie do Ziemi, nazywa się wielkim pękiem atmosferycznym . Wielki pęk jest dyskiem cząstek, wytworzonych w atmosferze przez jedną cząstkę kosmiczną o wielkiej energii. Detektory rozłożone na powierzchni Ziemi rejestrują po kolei przejście dysku. Z różnic rejestracji cząstek można określić kierunek przyjścia cząstki kosmicznej. 5.6 Zasada zachowania energii pola elektromagnetycznego- wektor Poyntinga S, gęstość energii u-przykład z kondensorem.
(…)
… (~TeV) pochodzących z blazara Mkn 501. Zasada nieoznaczoności dopuszcza istnienie tak zwanych fluktuacji kwantowych. Jest to efekt polegający na przypadkowej kreacji pary cząstka-antycząstka, które następnie anihilują. "pienista" struktura Wszechświata sprawia, że prędkość światła nie jest stała. Kwantowa piana spowalniałaby wysokoenergetyczne fotony tworzące promieniowanie gamma, a pozostawałaby…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)