To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Omów kwestie zmiany kwalifikacji prawnej zarzucanego oskarżonemu czynu w toku postępowania jurysdykcyjnego. Art. 399. § 1. Jeżeli w toku rozprawy okaże się, że nie wychodząc poza granice oskarżenia można czyn zakwalifikować według innego przepisu prawnego, sąd uprzedza o tym obecne na rozprawie strony. § 2. Na wniosek oskarżonego można przerwać rozprawę w celu umożliwienia mu przygotowania się do obrony. W granicach oskarżenia sąd jest władny dokonać zarówno zmiany opisu czynu oskarżonego (np. odnośnie do sposobu dokonania przestępstwa, wysokości wyrządzonej przez oskarżonego szkody), jak i zmiany kwalifikacji prawnej czynu w stosunku do kwalifikacji podanej w akcie oskarżenia. Jeżeli w toku rozprawy okaże się, że — nie wychodząc poza granice oskarżenia — można czyn zakwalifikować według innego przepisu prawnego, sąd uprzedza o tym obecne na rozprawie strony (art. 399 § l). Przepis ten nakłada na sąd obowiązek uprzedzenia stron o każdej możliwości zmiany kwalifikacji, także na łagodniejszą.
Uprzedzenie stron w myśl tego przepisu polega na wskazaniu kwalifikacji prawnej, jakiej możliwość rysuje się na tle ujawnionych okoliczności, w ramach określonych aktem oskarżenia. Nie ma więc potrzeby uzasadniania na tym etapie postępowania podstaw nowej kwalifikacji Granice oskarżenia zostaną utrzymane, gdy czyn przypisany oskarżonemu w wyroku, mimo zmienionej kwalifikacji prawnej, dotyczy tego samego zdarzenia faktycznego (historycznego), które stanowiło podstawę zarzutu określonego w akcie oskarżenia. Przyjmuje się, że ramy tożsamości „zdarzenia historycznego" wyznaczają następujące jego elementy: identyczność przedmiotu zamachu, identyczność kręgu podmiotów oskarżonych o udział w zdarzeniu, a z reguły także tożsamość określenia jego czasu i miejsca
Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów (art. 11 § 2 k.k.; zob. też art. 11 § l i 3 k.k.). Z tego względu sąd ma również obowiązek uprzedzenia stron, gdy powstaje możliwość zakwalifikowania czynu oskarżonego według innego jeszcze przepisu oprócz wskazanego w akcie oskarżenia.
Na wniosek oskarżonego można przerwać rozprawę w celu umożliwienia mu przygotowania się do obrony (art. 399 § l). Rozprawę należy w takiej sytuacji przerwać zwłaszcza wówczas, gdy zachodzi możliwość zakwalifikowania czynu oskarżonego z przepisu surowszego, a także wtedy, gdy wprawdzie kwalifikacja nie jest surowsza, albo jest nawet łagodniejsza, ale z okoliczności sprawy wynika, że taka zmiana ma dla obrony oskarżonego znaczenie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)