To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KURS TRZECI przeznaczono dla magistrów administracji, przygotowywał do pracy na stanowisku nadleśnego generalnego, komisarza, taksatora leśnego, asesora nadleśnego profesora szkoły leśnej i naczelnika wydziału w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.
Wymagania dla wstępujących na poszczególne kursy były odpowiednio zróżnicowane; na I kur; należało mieć ukończoną szkołę wydziałową lub 4 klasy szkoły wojewódzkiej, na II kurs - szkołę wojewódzką (świadectwo dojrzałości), na III kurs - patent magistra administracji w Uniwersytecie i świadectwo "z posiedzenia w całej rozciągłości Nauk Historii Naturalnej i Matematyki stosowanej".
Po reformie liczba przedmiotów na kursie teoretycznym nie uległa zmniejszeniu, a więc z konieczności wykładano je bardziej pobieżnie, a zagadnienia fachowe traktowano encyklopedycznie. System praktyk pozostawał bez zmian.
Przed objęciem stanowiska absolwent zwany był "kandydatem leśnym" i musiał zdawać egzamin przed Komisją Egzaminacyjną, której skład ustalała Generalna Dyrekcja Lasów Rządowych. Po egzaminie kandydat był kierowany na stanowisko pracy według wykazanych kwalifikacji i przydatności do zawodu. Po 4 latach pracy wolno było ubiegać się o wyższe stanowisko, które wymagało złożenia dodatkowych egzaminów.
Przed reformą kurs teoretyczny ukończyło 50 słuchaczy, z drugiego okresu brak danych. Grono profesorów Szkoły stanowili wybitni znawcy leśnictwa i nauk podstawowych, tj.:
Juliusz BRINKEN, Fryderyk SKARBEK, Michał SZUBERT, Adam KITAJEWSKI, Juliusz KOLBERG.
Szkoła została zamknięta po 14 latach swego istnienia, w 1832 roku na skutek represji po powstaniu listopadowym.
Szkoła Szczególna Leśnictwa nie była wyższą uczelnią w pełni znaczenia tego słowa, reprezentowała jednak w owym czasie wysoki poziom, nie ustępujący uczelniom zagranicznym. Szkoła ta nie tylko przygotowywała leśników, ale również ugruntowała w społeczeństwie zrozumienie potrzeby istnienia wyższego szkolnictwa leśnego i stworzyła podstawę jego rozwoju.
Juliusz BRINKEN (1788 w Brunszwiku - 2. 06. 1846 w Warszawie)
Ukończył uniwersytet w Getyndze; w latach 1808 - 1818 pracował na różnych stanowiskach administracji leśnej w Westwalii. Do Polski przybył na zaproszenie Platera. Był naczelnym nadleśnym Królestwa Polskiego w latach 1818 - 1833. Położył duże zasługi w urządzaniu lasów rządowych i organizowaniu nowoczesnej administracji leśnej. W Szczególnej Szkole Leśnictwa wykładał szacowanie, urządzanie lasów oraz łowiectwo.
W latach 1827 - 1833 był współredaktorem „Sylwam".
Po upadku powstania listopadowego Instytut Agronomiczny w Marymoncie nie uległ likwidacji, lecz przez 5 lat nie funkcjonował.
W 1839 roku, decyzją Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego został przekształcony w Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa z 2 oddziałami: Rolnym i Leśnym.
(…)
… je powstanie styczniowe w 1863 roku, do którego przystąpili wszyscy studenci.
W 1869 roku przekształcono polski instytut w państwowy zakład rosyjski pod nazwą INSTYTUT GOSPODARSTWA WIEJSKIEGO I LEŚNICTWA w Puławach (wówczas Nowa Aleksandria). Była to wyższa uczelnia (nie akademicka) z 3-letnim planem nauczania. Wstępujący do Instytutu musieli mieć świadectwo dojrzałości i ukończone 17 lat. Do około 1880…
… i uzyskać dyplomy ich ukończenia.
W okresie okupacji i powstania warszawskiego zginęli:
rektor prof. Jan Miklaszewski; dziekan prof. S. Dziubałtowski; prof. W. Dominik; zast. Prof. St. Jachimowski; asystenci: inż. J. Pawłowicz i inż. St. Gierczyński.
Po upadku powstania warszawskiego Niemcy wywozili pozostałe mienie uczelni, nie zdążyli jednak wysadzić gmachu.
W lutym 1945 roku zapadło postanowienie…
… ta wprowadzała zasadę corocznych wyborów rektora, prorektora i dziekanów. Pierwszym dziekanem Wydziału Leśnego na SGGW był Ryszard BIEHLER. Następnie tę funkcję pełnili profesorowie: Marcinkowski, Dziubałtowski, Schwarz, Dominik, Wierzbicki, Jedliński.
W roku akademickim 1920/21 na Wydziale Leśnym istnieją zakłady:
chemii ogólnej
- prof. T. Miłobędzki;
botaniki ogólnej
- prof. S. Dziubałtowski;
mineralogii…
… do użytku SGGW oficynę domu przy ul. Hożej 74, w 1924 roku uzyskano pomieszczenia dla Zakładu Komunikacji Leśnych i Geodezji przy placu Trzech Krzyży 8. W 1927 roku Zakład Botaniki SGGW został przeniesiony z lokalu przy ul. Miodowej 23 do specjalnego pawilonu przy ul. Rakowieckiej 8. W 1929 roku została oddana do użytku SGGW część niewykończonego gmachu chemii przy ul. Rakowieckiej 8. Szczupłe…
… do 1914 roku. W 1916 roku został ewakuowany do Charkowa i dał początek uczelni radzieckiej (Instytut Leśny w Kijowie).
W połowie XIX wieku, w 1845 roku założono GALICYJSKIE TOWARZYSTWO GOSPODARSKIE, którego działalność w ramach sekcji leśnej przyczynia się do rozwoju piśmiennictwa leśnego oraz utworzenia szkoły leśnej.
W 1871 roku utworzono kursy leśne (głównie dzięki staraniom Henryka Strzeleckiego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)