To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kultura masowa
Kultura masowa wiąże się z rozwojem masowych mediów. Dawniej, kiedy nie istniały media igrzyska olimpijskie były kulturą popularną, a nie masową. Istniał kontrast między walkami gladiatorów a olimpiadą w Pekinie. W starożytnym Rzymie nie istniało pojęcie MASY, nie wszyscy byli równi wobec prawa i nie wszyscy mieli jednakowy dostęp do rozrywki. Żeby mówić o kulturze popularnej musimy odciąć się od masy, która ma w sobie nacechowanie negatywne. Ale zarówno kultura popularna jak i masowa są przeciwstawne kulturze wysokiej, ale to i tak w dalszym stopniu stanowi problem dla badacza, bo nie potrafimy odróżniać kultury popularnej/masowej od elitarnej. Kultura masowa funkcjonuje w 3 etapach: - prasa - radio i TV - komputery i Internet Termin kultury wysokiej zostaje intensywnie stosowany w latach 40'. Szkoła frankfurcka - potoczna nazwa w literaturze przedmiotu filozofii i socjologii grupy pracowników frankfurckiego Instytutu Badań Społecznych istniejącego w latach 1923-1933 na tamtejszym uniwersytecie, a od 1933 roku kolejno przy paryskiej École Normale Supérieure i nowojorskim Columbia University i od 1949 ponownie we Frankfurcie nad Menem.
Ich poglądy, choć zróżnicowane, wywodziły się z marksizmu i neoheglizmu i kształtowały się pod wpływem psychoanalizy i psychologii społecznej. Wprowadzili i rozpowszechnili termin "przemysł kulturowy" na określenie kultury masowej, podkreślając jej postępujące zestandaryzowanie, uprzemysłowienie i uśrednienie. Podleganie kultury prawom rynkowym i jej komercjalizacja doprowadziła do obniżenia gustu, wymagań i poziomu odbiorców. Zjawisko reprodukcji technicznej upowszechniło film i fotografię, lecz zarazem doprowadziło do zaniku "aury" dzieł sztuki, czym zubożyło ich percepcję. Krytyczne i bardzo surowe oceny przedstawicieli szkoły frankfurckiej wynikały z perspektywy jaką obrali - kultury wysokiej.
W dyskusji nad kultura popularna czy wysoką bez znaczenia jest przy którym stanowisku będziemy się upierać. Najważniejsze jest żebyśmy w ogóle o tym dyskutowali. (Kołakowska) O kulturze popularnej zaczyna się mówić w podobnym okresie, co wysokiej, czyli lata 40'. Ale najmocniejszy nacisk zaczyna pojawiać się w latach 60'. Bardzo mocno kładziono nacisk na elitaryzm i dlatego odrzucano tę kulturę. Odbiorcę pokazywano, jako biernego, chociaż wcale takim nie był. Dlatego zaczęto badać, co widz zaczyna robić z produktem, który otrzymuje. Degradacja kultury ludowej - mamy do czynienia z bardzo uproszczonym komunikatem. Jednak zauważono, że w kulturze popularnej liczy się treść, w masowej natomiast tylko przekaz. Kołakowska podkreśla rolę źródeł technologicznych (nie tylko pojawienie się ich, ale także zaakceptowanie)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)