To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kształtowanie geometryczne słupów głównych hal
Slupy główne hal są prętami ściskanymi i zginanymi jedno- lub dwukierunkowo. Ukształtowanie geometryczne na ich długości zależy przede wszystkim od wartości wytężenia ściskającego i zginającego oraz funkcji tych elementów (np. oparcie belek podsuwnicowych).
Trzony słupów głównych hal mogą być prętami o sztywności stałej (rys. 6.34a), zmiennej liniowo (rys. 6.34b) lub skokowo (rys. 6.34c, d).
Słupy o stałej sztywności mają jednorodną konstrukcję na długości, co jest korzystne pod względem wykonawczym. Stosuje się je, gdy są wytężone w podobny sposób na swej długości.
Słupy o sztywności zmiennej (tzw. słupy zbieżne) stosuje się w celu „wpisania" się nośności ustroju w jego wytężenie. Przyjęcie takiego rozwiązania konstrukcji słupa jest uzasadnione, np. gdy jest połączony przegubowo z fundamentem, sztywno zaś z ryglem dachowym (rys. 6.34b).
W halach z suwnicami o małym udźwigu do oparcia belek podsuwnicowych na słupach o stałym przekroju stosuje się specjalne wsporniki (rys. 6.34a). Częściej jednak, w przypadku suwnic o większym udźwigu, należy przewidzieć słupy o skokowo zmiennej sztywności (rys. 6.34c, d). Takie rozwiązanie jest uzasad nione wytrzymałościowo oraz ułatwia poprawne zaprojektowanie oparcia belki podsuwnicowej na słupie. Słupy skrajne hal są obciążone tylko jednostronnie suwnicą (są niesymetryczne — słup w osi A na rys. 6.34c), a słupy w halach wielonawowych mogą stanowić podpory dwóch belek z obu stron słupa (mogą być symetryczne — słup w osi B na rys. 6.34c). Przekroje poprzeczne takich słupów w części podsuwnicowej mogą być symetryczne tylko względem jednej osi (rys. 6.35o, p, t, u, v) oraz znacznie większe od przekroju części górnej słupa (nadsuwnicowej), podpierającej tylko dźwigar dachowy. W halach z suwnicami usytuowanymi na wielu poziomach stosuje się słupy o większej liczbie skokowych zmian sztywności na długości tych elementów (patrz rys. 1.14d, 6.34d).
Trzony słupów mogą mieć przekroje poprzeczne pełnościenne (rys. 6.35) lub wielogałęziowe (rys. 6.36). Kształty i wymiary przekrojów poprzecznych słupów głównych hal zależą od wysokości słupów, sposobu podparcia ich końców, wartości sił osiowych i momentu zginającego, stosunku momentu do siły osiowej (czyli mimośrodu) i płaszczyzny działania momentu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)