Kształcenie ustawiczne - pojęcia, terminy oraz podstawy prawne obowiązujące w Polsce

4. Kształcenie ustawiczne - pojęcia, terminy oraz podstawy prawne obowiązujące w Polsce . Kształcenie ustawiczne w Polsce (definicja, szkolne i pozaszkolne, podstawy prawne, instytucje nadzorujące wraz z zakresem zadań) kształcenie ustawiczne to „kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwa­nie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny” - kształcenie ustawiczne w formach szkolnyc h to „formy uzyskiwania i uzupełniania formalnego wykształcenia przez osoby dorosłe w szkołach dla dorosłych (…)” 29 . Jed­nocześnie w niniejszym poradniku do szkolnych form kształcenia (oprócz szkół dla dorosłych) zaliczono szkoły wyższe, które prowadzą studia, studia podyplo­mowe oraz studia doktoranckie. - kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych to „formy uzyskiwania i uzu­pełniania wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego oraz ośrodkach do­kształcania i doskonalenia zawodowego” 31 . Trzeba w tym miejscu podkreślić, że po­wyższa definicja nie wyczerpuje wszystkich możliwości kształcenia ustawicznego osób dorosłych, jakie są dostępne na rynku edukacyjnym. Do form pozaszkolnych należy również zaliczyć np. szkolenia organizowane przez urzędy pracy dla osób bezrobotnych lub specjalistyczne kursy zawodowe, które są organizowane przez różnego rodzaju instytucje szkoleniowe. Ponadto należy pamiętać, że placówki kształcenia ustawicznego i praktycznego oprócz działalności kursowej (pozasz­kolne formy kształcenia) prowadzą również szkoły dla dorosłych (które w tym przypadku są szkolnymi formami kształcenia). Podstawy prawne: W Polsce działania z zakre­su kształcenia ustawicznego reguluje przede wszystkim: - „Ustawa o systemie oświaty” z dnia 7 września 1991 roku (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późniejszymi zmianami), w której kształcenie ustawiczne zostało zde­finiowane jako „kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupeł­nianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkol­nych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny” - Drugim, co do stopnia ważności dokumentem prawnym, odnoszącym się do omawia­nej problematyki jest: „Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” z dnia 20 kwietnia 2004 roku (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 z późniejszymi zmianami), w której kształce­nie ustawiczne zostało zdefiniowane jako „kształcenie w szkołach dla dorosłych, a tak­że uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w odniesieniu do bezrobotnych, poszukujących pracy, pracowników i pracodawców” Jak zasygnalizowano powyżej, „Ustawa o systemie oświaty” oraz „Ustawa o promo­cji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy” stanowią najważniejsze akty prawne re­gulujące problematykę kształcenia ustawicznego w Polsce. Jednak należy w tym miej­scu zaznaczyć, że zapisy określające zasady odnoszące się do pewnych form kształcenia ustawicznego można znaleźć m.in. w: Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej „W sprawie zasad i warunków podnoszenia kwa­lifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych” ... zobacz całą notatkę