To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
a) pozycja ustrojowa Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Trzeci z organów działających w zakresie ochrony prawa - KRRiTV istnieje najkrócej. Powstał dopiero w 1992 r. jako zupełnie nowy organ, niemający w Polsce tradycji, niemogący zatem nawiązać do rodzimych doświadczeń. Jest to organ, który w zakresie ustroju państwa ma mniejsze pole działania niż charakteryzowane wcześniej instytucje ustrojowe. Nie znaczy to jednak, że jego rola jest mała, że prowadzona przez niego działalność nie ma istotnego znaczenia.
Rola ustrojowa Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji ma ważną rolę do spełnienia, jest ona związana ściśle ze sferą wolności i praw jednostki, z jej konstytucyjnym prawem do informacji. Uznanie tego prawa wymagało wprowadzenia daleko idących i gruntownych zmian w dziedzinie funkcjonowania środków masowego przekazu, w tym głównie radiofonii i telewizji. Nic dziwnego, że prace w tej dziedzinie nad koniecznymi zmianami rozpoczęto już w 1989 r. Podjęte wówczas prace nad ustawą o radiofonii i telewizji trwały długo, bowiem zostały zakończone dopiero w 1992 r. Główną troskę i przedmiot rozważań stanowiły kwestie stworzenia mechanizmów prawnych zapewniających gwarancję obywatelskiego prawa do rzetelnej informacji, co jest niezbędnym warunkiem istnienia społeczeństwa obywatelskiego. Aby ten cel osiągnąć, należało przebudować cały system informacji publicznej, uczynić z mediów publicznych instrumenty spełniające służebną rolę nie wobec władzy państwowej i jej aparatu, ale wobec społeczeństwa. Chcąc cel ten osiągnąć, należało uczynić media niezależnymi i bezstronnymi.
Podstawy prawne Na podstawie takich założeń powstała ustawa o radiofonii i telewizji uchwalona 29 grudnia 1992 r., która realizację tak rozumianych zadań w zakresie radia i telewizji powierzyła Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji. Uznaniem roli i gwarancją istnienia tej rady było danie jej konstytucyjnych podstaw. Podstawy takie stwarzało ujęcie przepisów dotyczących KRRiTV w rozdziale 4 Konstytucji z 1952 r. regulującej dotychczas kwestie związane z istnieniem Trybunału Konstytucyjnego, Trybunału Stanu, Najwyższej Izby Kontroli i Rzecznika Praw Obywatelskich. Krajowej rady w rozdziale tym dotyczył tylko jeden artykuł - art. 36b, określający jej podstawowy cel działania.
Wejście w życie Konstytucji z 1997 r. potwierdziło w zasadzie dotychczasowe rozwiązania prawne w omawianej dziedzinie. Nowa ustawa zasadnicza poświęciła KRRiTV trzy artykuły (art. 213-215). Konstytucja potwierdziła zasadność dotychczasowych regulacji dotyczących miejsca i roli rady w aparacie państwowym, czego dowodem jest włączenie wymienionych artykułów do rozdziału IX poświęconego organom kontroli państwowej i ochrony prawa. W ten sposób KRRiTV, wraz z Najwyższą Izbą Kontroli i Rzecznikiem Praw Obywatelskich, potraktowana została jako instytucja, która ma do spełnienia szczególnie ważne zadania w zakresie ochrony prawa Rzeczypospolitej. Podkreśla to wagę i znaczenie omawianej instytucji jako jednej z istotnych gwarancji ochrony wolności środków masowego przekazu. Tym samym Konstytucja traktuje KRRiTV jako gwaranta wspomnianego już prawa do informacji, o którym stanowi art. 61, ale także gwaranta wolności słowa, o czym traktuje art. 54 ustawy zasadniczej.
(…)
… jako zawężenie obszaru chronionego przez radę, skoro w świetle ustawy o radiofonii wyraźnie stanowi się, że telewizja publiczna to wyłącznie Telewizja Polska SA i jej ośrodki regionalne, a także Telewizja Polonia; podobnie rzecz się przedstawia w przypadku radiofonii. Ochrona ta nie obejmuje zatem stacji komercyjnych, które w myśl ustawy są niepubliczne6.
Zadania Skład liczbowy Krajowej Rady Radiofonii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)