KONTRATYP WYŁĄCZAJĄCY BEZPRAWNOŚĆ OGRANICZENIA SWOBODY PORUSZANIA SIĘ OBYWATELI W MIEJSCACH PUBLICZNYCH , które to ograniczenie nie jest dozwolone ze względu na dedukowanie z ustawy z 1990 Prawo o zgromadzeniach. Ustawa nie wyłącza bezprawności takich zgromadzeń, które zmuszają osoby przebywające w miejscu publicznym, nie uczestniczące w zgromadzeniach do takiego zachowania, jak zaniechanie przemieszczania się w miejscach publicznych w sposób wcześniej zaplanowany. Tego typu zachowanie demonstrantów, którzy blokują drogę innych użytkowników, mogą być zakwalifikowane jako zmuszenie jakiejś osoby do zaniechania lub zmuszenia z Art. 191 kk do działania.
Przyjąć należy, że ww ustawa wyłącza bezprawność tylko takich zachowań, które wynikają z istoty zgromadzenia publicznego, jeżeli podejmowane są przez uczestników tego zgromadzenia.
Kontratyp zgromadzenia publicznego nie wyłącza bezprawności blokady drogi publicznej. Rozróżnić trzeba jednak oceny prawne dwóch różnych postaci blokady drogi publicznej:
a) wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu- blokada drogi publicznej poprzez stworzenie "żywego muru" z ciał demonstrantów siedzących na jezdni lub stojących jest czynem bezprawnym popełnionym przez uczestników żywego muru, przy czym uznać należy, że siedzący lub stojący dopuszczają się wykroczenia lub wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Wykroczenie te, których istotą jest bezprawne zajęcie pasa ruchu, podlegają orzecznictwu sądów grodzkich.
b) przestępstwo z art. 191- blokada drogi publicznej z użyciem środków technicznych, tzn. maszyny rolnicze w poprzek drogi ustawione, narzędzia rolnicze- brony z zębami ku górze, wypełniają znamiona przestępstwa zmuszania w tym znaczeniu, że posłużenie się tymi środkami uznać należy za użycie przemocy w rozumieniu art. 191 kk. To rozróżnienie przyjęte zostało w większości polskiego piśmiennictwa, nie znalazło jednak odzwierciedlenia w praktyce, która jest dość chwiejna i traktuje przypadek drugi jako wykroczenie ( tak jak przypadek drugi ). Obejmuje ono:
- zajęcie pasa drogi,
- tamowanie lub utrudnianie ruchu na drodze publicznej,
- wykroczenie zakazujące pozostawiania na drodze publicznej pojazdu w okolicznościach niebezpiecznych,
- spowodowanie zagrożenia w ruchu drogowym.
Obwinieni i tak nie płacą zwykle kosztów postępowania, powołując się na nieposłuszeństwo obywatelskie ( zob. niż. ). Organizacje rolnicze powołują się przy tym nie na ustawę "Prawo o zgromadzeniach", ale na ustawę o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Art. 25 ustawy stanowi, że rolnicy mają prawo do akcji protestacyjnej w sposób ustalony przez związki zawodowe, natomiast związki zawodowe rolników twierdzą, że z treści cytowanego przepisu wynika ich prawo do określenia form akcji protestacyjnej, w tym również do blokady drogi publicznej. Tą argumentację odrzucił w swym orzeczeniu SN stwierdzając: "Związki zawodowe rolników mogą określić zasady przeprowadzenia akcji protestacyjnej tylko w taki sposób, aby akcja ta nie naruszała obowiązującego porządku prawnego, w związku z tym kierowanie akcją, której sposób przeprowadzenia narusza prawo, wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w Art. 25 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. W art. 25 ust. 2 czytamy, że ten, kto kieruje strajkiem lub inną akcją protestacyjną zorganizowaną wbrew przepisom ustawy, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Jednakże, wg prof. Kuleszy, w orzeczeniu SN brak fragmentu, w którym SN stwierdzałby co następuje:
(…)
… mieli identycznie pomalowane włosy, ale różne twarze, motywowali to tym, że różne twarze pozwalają na ich identyfikację przy identycznym ubarwieniu włosów. Problemy: zakrywanie twarzy dłońmi, nakrywanie jej czapką z daszkiem, szalik lub duże, przeciwsłoneczne okulary. Czy przepis ten stoi w zgodzie z zasadą nullum crimen sine lege certa? Polskie piśmiennictwo- problem protestu studentów…
… psychicznej prowadzi do uduchowienia samego pojęcie przemocy i wieść musi myślenie prawnika karnisty na manowce, w tych przypadkach, w których ustawodawca wprowadził pojęcie przemocy. W takim razie również doprowadzenie innej osoby do obcowania płciowego przemocą lub groźbą bezprawną z art. 197 ( zgwałcenie ) mogłoby polegać na spowodowaniu wyobrażeń w psychice ofiary.
Zastanawiając się nad kontratypem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)