KONSTYTUCJA - akt normatywny pisany o najwyższej mocy prawnej, który zawiera formy i funkcjonowanie organów państwa, który jest wprowadzony w odpowiedni sposób i zmieniany w odpowiedni sposób (specjalna ustawa).
Konstytucja RP: stała, niepełna, rzeczywista, uchwalona, sztywna.
Składa się z norm:
- normy kompetencyjne
- normy - zasady ustrojowe
- normy proceduralne
- normy programowe (wyjątkowe normy, gdzie wskazany jest cel, program państwa w jakiejś dziedzinie) - to wytyczne dla ustrojodawcy.
Szczególna treść, gdyż zawiera najważniejsze zasady funkcjonowania państwa.
Szczególne cechy konstytucji:
- szczególna treść (uroczysty wstęp - preambuła - podkreśla najważniejsze zasady)
- szczególna forma
- szczególna moc prawna
- szczególna systematyka konstytucji
W Polsce konstytucję uchwalił parlament. Wstęp nie jest oderwany od reszty konstytucji, może być tłem w interpretacji konstytucji, niektóre elementy można nazwać walorem normatywnym. Treść konstytucji musi być „ujednolicona” co do Unii Europejskiej, np. co do euro (art. Odnośnie NBP).
Systematyka ogólna - podział na zasadnicze części (działy, rozdziały, artykuły, ustępy).
Szczególna moc prawna:
- od decyzji ustrojodawcy i narodu zależą formy artykułów,
- konstytucja ma charakter pierwotny i nieograniczony,
- wszystkie akty pod konstytucyjne muszą być zgodne z konstytucją i muszą być spójne,
- z mocą wiąże się problematyka sądownictwa konstytucyjnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)