To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zwykle ma charakter świecki, ale może mieć też charakter konfesyjny, religijny. Mogą występować same odwołania do religii.
Może przybierać formę:
Obecności klasycznego invocatio dei.
Konstytucja grecka z 1975r. - klasyczny przykład państwa wyznaniowego.
Konstytucja irlandzka z 1937r.
Krótkie odwołania do imienia Boga.
Konstytucja szwajcarska z 1999r.
Konstytucja RPA - nie ma invocatio dei, ale na końcu preambuły znajduje się wezwanie „niech Bóg chroni nasz lud”.
Konstytucja USA z 1787r. - mur separacji pomiędzy religią a państwem. Jednak różne ceremoniały są nacechowane religijnie (przysięga prezydenta, na banknocie widnieje napis „Ufamy Bogu”).
Preambuła zawiera:
Wskazanie na ustrojodawcę (kto stanowi podmiot władzy zwierzchniej w państwie).
Genezę ustroju.
Cele, którym ma służyć konstytucja. Podkreśla szczególnie istotne zasady ustrojowe.
Jeśli sędziowie Trybunału Konstytucyjnego potrafią z treści preambuły zbudować normę prawną to nie należy jej odmawiać charakteru normatywnego. Jest to integralna część konstytucji mimo iż na pierwszy rzut oka nie ma charakteru normatywnego. Preambuła podobnie jak inne przepisy konstytucji może służyć interpretowaniu konstytucji i może mieć znaczenie przy ustalaniu wykładni innych, bardziej szczególnych postanowień konstytucji.
9. Stosowanie konstytucji
Pojęcie to oznacza proces ustalania w sposób wiążący przez organ państwa skutków prawnych dla określonych podmiotów na podstawie norm obowiązującego prawa. Z treści konstytucji da się ustalić jakie podmioty powinny stosować konstytucje bezpośrednio-samoistnie a jakie pośrednio-niesamoistnie.
Są sytuacje gdy podmioty takie wskazane są w sposób dorozumiany i wówczas ostateczne ustalenie kto i w jaki sposób konstytucję będzie stosował może być dokonywane przy pomocy doktryny lub orzecznictwa sądu/ trybunału konstytucyjnego. Możliwe rozwiązania mieszczą się pomiędzy 2. skrajnymi modelami.
I MODEL
Konstytucja stosowana jest bezpośrednio tylko przez naczelne organy państwa (parlament, głowa państwa, rząd). Parlament stosuje zawsze konstytucje bezpośrednio, w tym modelu może ograniczać inne podmioty w zakresie stosowania konstytucji. Jeżeli występuje zasada podległości przez sędziów ustawom oznacza to niemożność dla tych sędziów bezpośredniego stosowania norm konstytucyjnych przy rozstrzyganiu spraw przed sądami. Obywatele nie mogą powoływać się na normę konstytucyjną jako bezpośrednią normę umożliwiającą im dochodzenie naruszonych przez organy państwa ich praw i wolności. Mogą to czynić o tyle o ile norma konstytucja uległa rozwinięciu, doprecyzowaniu w normach niższego rzędu.
(…)
… kontroli konst. prawa a ustaw w szczególności i ustanowienie szeregu konstytucyjnych gwarancji zgodnego z konstytucją funkcjonowania organów państwowych - aprobata dla istnienia : skargi konstytucyjnej, trybunału konstytucyjnego, odpowiedzialności konstytucyjnej.
2.
FUNKCJA INTEGRACYJNA
Służy integracji społecznej, jest zwykle efektem zgody pomiędzy dążeniami różnych grup społecznych, ekonomicznych…
…, instytucji odpowiedzialności konstytucyjnej i całego szeregu innych gwarancji konstytucyjnego działania organów państwa np. skargi konstytucyjnej.
Model współczesnych państw demokratycznych.
SAMOISTNE - BEZPOŚREDNIE stosowanie konstytucji Polega na wydawaniu aktów indywidualnych i konkretnych bezpośrednio i wprost w oparciu o normę konstytucji. Czyli bez potrzeby rozwijania normy konstytucyjnej w normach…
… im dochodzenie naruszonych przez organy państwa ich praw i wolności. Mogą to czynić o tyle o ile norma konstytucja uległa rozwinięciu, doprecyzowaniu w normach niższego rzędu. Nie istnieje system pozaparlamentarnej kontroli konstytucyjności prawa, a ustaw w szczególności i nie istnieje instytucja odpowiedzialności konstytucyjnej. II MODEL
Cała konstytucja albo przynajmniej poważna jej część (dotycząca sfery…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)