To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kondycjonowanie osadów Po śród procesów przerobu osadów dość szczególne miejsce zajmuje ich kondycjonowanie. Nie jest to proces najwa żniejszy, niemniej jest on stosowany cz ęsto, a jego celem jest przygotowanie osadów do procesu, który ma po nim nast ąpić. Kondycjonowanie osadu może wystąpić w różnych miejscach technologicznego uk ładu. Kondycjonowanie osadu ma doprowadzi ć do zmiany struktury osadu i stanu powierzchni zdyspergowanych cz ąstek fazy stałej, a w konsekwencji do zwiększenia rozmiarów cząstek i zmniejszenia sił wiążących cząstki z wodą. Są to fizyczne i chemiczne metody. Kondycjonowanie wysok ą temperaturą - stosowana temperatura to 177 – 204 stopni C w reaktorze przy ci śnieniu 1,72 – 2,75 kPa przez 15 – 40 minut. Takie osady łatwo się odwadniają nawet bez żadnych dodatków. Kondycjonowanie przez wymra żanie, za pomocą ultradźwięków, przez dodatek popio łu, pyłu węglowego, pyłu cementowego Środki nieorganiczne: sole żelaza, glinu (20-62 kg/t s.m. osadu), wapno. W wielu oczyszczalniach wapno wprowadzane jest do osadów dopiero po ich ostatecznym odwodnieniu jako czynnik dezynfekuj ący, korygujący wartość pH i zmniejszaj ący uciążliwość zapachów. Wapno wprowadzone przed odwadnianiem pozwala na zmniejszenie zu życia polimeru i zwi ększa efektywność pracy wirówki, dając w efekcie mniejszą objętość osadu. Wymagane dawki wapna s ą duże i wynoszą 75 – 275 kg/t s.m. osadu. Środki organiczne - to głównie polielektrolity. O wielkości optymalnej dawki polielektroli tu decyduje szereg czynników: rodzaj osadu, rodzaj procesu do którego osad jest przygotowywany, rodzaj urz ądzenia, które będzie wykorzystywane, intensywno ść mieszania podczas kondycjonowania. Niezale żnie od tego: - dawki polielektrolitów, w porównaniu z substancjami nieorganicznymi, są mniejsze oraz nie zwi ększają objętości osadów (tamte zwiększały o 30%) - dodatki organiczne nie zwi ększają znacząco szybkości procesu flotacji powietrznej, ale wyra źnie zwiększają skuteczność - istnieje mo żliwość przedawkowania polielektrolitu, co powoduje wzrost lepkości, oporu i czasu ssania kapilarnego, zmniejsza efektywno ść procesu - zwi ększenie intensywności mieszania przy wprowadzaniu polielektrolitu do osadu pozwala najcz ęściej obniżyć optymalną dawkę. Osady surowe wymagaj ą stabilizacji składu chemicznego (zlikwidowanie zdolno ści do zagniwania). Stabilizacja ta obejmuje procesy: chemiczne, biologiczne i
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)