To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Bielawski. Notatka składa się z 6 stron.
Koncepcje kosztów Stale rosnące koszty pośrednie, fakt wielokrotnego ich uśredniania, traktowanie wielkości produkcji jako jedynej zmiennej kształtującej poziom wszystkich kosztów oraz fakt, że nie wszystkie koszty pośrednie dotyczą bieżącego okresu - powodowały próby klasyfikacji kosztów pośrednich. Według koncepcji Schnutenhausa - koncepcji strukturalnego rachunku kosztów - koszty pośrednie dzieli się na kauzalne - dzielone na utrzymanie bieżące procesów i na ich doskonalenie w przyszłości oraz na koszty pośrednie finalne. Koszty pośrednie finalne dotyczą przetrwania organizacji i jej wzrostu (podstawowe badania, długookresowe kształcenie personelu). Nie są rozliczane między produkty w danym okresie, lecz odnoszone do zyskowności produktów. Według autora najbardziej zyskowne produkty zapewniają najwyższy wkład do przetrwania przedsiębiorstwa. W strukturalnym rachunku kosztów według Schnutenhausa zakłada się, że przedsiębiorstwo powinno dostosowywać się w długim okresie do zmian otoczenia. Według tej koncepcji wyróżnia się trzy podstawowe grupy kosztów przedsiębiorstwa:
1.Koszty indywidualne produktów(koszty zmienne)
2.Koszty wytwarzania produktów(koszty wspólne zmienne)
3.Koszty struktury:
-koszty struktury krótkookresowej
-koszty struktury długookresowej
Wyodrębnienie kosztów struktury ma służyć dostarczeniu informacji do podejmowania decyzji ułatwiających przetrwanie i rozwój przedsiębiorstwa. Koszty struktury krótkookresowej obejmują koszty utrzymania potencjału wytwórczego przy określonym poziomie produkcji oraz koszty płac nie zaliczonych do kosztów wspólnych zmiennych. Koszty struktury długookresowej obejmują : koszty ponoszone w związku z realizacją celów ustalonych dla rocznego cyklu działania (kauzalne) i koszty wynikające z działań realizowanych w okresie dłuższym niż jeden rok(koszty finalne). Do rozliczania kosztów struktury długookresowej, w szczególności kosztów kauzalnych , stosuje się krzywe „ cyklu żywotności produktów”. Te krzywe oraz prognozy rynkowe służą za podstawę do szacowania dochodów ze sprzedaży w okresach przyszłych. Koncepcja funkcjonalnego rachunku kosztów Bohrsa zakłada ,że celem przedsiębiorstwa jest dążenie do optymalnego wykorzystania potencjału produkcyjnego i organizacyjnego właściwego funkcjom, które realizuje. System składa się z trzech segmentów funkcji: Funkcje bezpośrednie - związane ze stopniem wykorzystania potencjału produkcyjnego(np. obróbka, montaż, pakowanie)
-zaopatrzenia materiałowego
-biurowe związane z obsługą zleceń produkcyjnych
-rozwoju
-rozszerzania rynków zbytu
-obsługi odbiorców
-zarządzania przedsiębiorstwem(centrala)
(…)
… się przyporządkować kosztów oraz na zysk.
Przykładowy fragment kalkulacji kosztów w wydziale
1.Sprzedaż brutto
2. (-) Rabat
3. (-)Zależne od cen koszty sprzedaży(np. prowizje)
4. (=)Przychód netto I
5. (-)Zależne od ilości koszty sprzedaży(np. fracht)
6. (=)Przychód netto II
7. (-)Materiały i opakowania
1 do 7 = każdy wyrób
8. (=)Narzut na pokrycie (NP) I
9. (-) Płace zmienne
10. (=) NP II
11. Suma NP II wszystkich wyrobów wydziału
12. (-) Koszty bezpośrednie wydziału
13. (=) wkład wydziału
10 do 13 = każdy wydział W polskiej literaturze przedmiotu znana jest koncepcja kosztów czynników produkcji opracowana przez J. Skowrońskiego. Według tej koncepcji rezygnuje się z arbitralnego podziału na koszty stałe i zmienne oraz traktowania kosztów stałych jako funkcji czasu. Przyjmuje się natomiast założenie, że koszty…
… pracy zużycie
-koszty gospodarowania narzędziami pracy zużycie rachunek kosztów prod.
-koszty gospodarki materiałowej zużycie Dla poszczególnych obiektów kosztów, np. gospodarki maszynami, gospodarki energetycznej, sprzedaży itp. można wtedy wyliczyć koszty na jedną szt. wyrobu. Zamiast poszukiwania coraz nowych metod przypisywania określonym produktom pewnych kosztów pośrednich , zakłada…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)