Koncepcja szkoły pracy Kerchensteinera

Nasza ocena:

3
Pobrań: 301
Wyświetleń: 1323
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Koncepcja szkoły pracy Kerchensteinera - strona 1 Koncepcja szkoły pracy Kerchensteinera - strona 2

Fragment notatki:

KONCEPCJA SZKOŁY PRACY KERSCHENSTEINERA Początkowo nauczyciel szkoły ludowej, potem gimnazjum, a od 1895 radca szkolny w Monachium. W latach późniejszych zestal profesorem pedagogiki na uniwersytecie monachijskim oraz posłem do Reichstagu. Po objęciu stanowiska radcy szkolnego rozpoczął przygotowania do przeprowadzenia reformy monachijskich szkół elementarnych zgodnie z wymaganiami propagowanej przez niego szkoły pracy. Reforma objęła również tzw. szkoły dokształcające, w których uczyła się młodzież pracująca.
System Kerschensteinera ukształtował się pod wpływem m.in. Pestalozziego. Uważał, że uczeń powinien dochodzić do poznawania pewnych prawd i przyswajać sobie nowe pojęcia w trakcie samodzielnie wykonywanych prac. Na poziomie szkoły elementarnej i dokształcającej powinny to być prace ręczne, ponieważ jego zdaniem dzieci od 3 do 14 roku życia wykazują naturalną skłonność do tego rodzaju zajęć. Twierdził też, że znacznej części ludzi wystarczy do rozwoju jego osobowości wykonywanie pracy fizycznej, nie ma więc potrzeby budzenia w nich innych zainteresowań. Dobro bowiem państwa wymaga aby większość obywateli trudniła się tylko praca fizyczną. Opierając się na tym przekonaniu włączył do programu szkoły elementarnej nauczanie prac ręcznych.
Praca jest środkiem i celem nauczania, a nie jedynie pomocą w nauczaniu ogólnokształcącym. Powinna być samodzielnym przedmiotem prowadzonym przez pedagogoa-specjalistę.
W teorii Kerschensteinera państwo jest najwyższym dobrem, któremu powinny być podporządkowane wszystkie cele jednostki. Państwo wymaga od obywatela przede wszystkim nauczenia się zawodu, nie tylko ze względu na zapewnienie sobie środków do życia, ale głownie w tym celu, aby każdy mógł być społecznie użyteczny, oraz oddziaływał moralnie na współobywateli w kierunku realizacji „idealnych celów państwowych”. Z tak określonych relacji między państwem a obywatelem wynikają trzy zadania postawione przez Kerschensteinera przed szkołą publiczną. Powinna ona: 1. przysposobić dzieci do wykonywania pracy zawodowej; 2. przepajać zasadami etyki wykształcenie zawodowe; 3. przygotowywać wychowanków do realizacji w państwie ideału moralności społecznej. Szkoła podstawowa i dokształcającą są w stanie wypełnić 2 zadania, 3 ze względu na niedostateczną jeszcze dojrzałość wychowanków szkół elementarnych i wąski program nauczania w szkołach dokształcających, można osiągnąć dopiero w szkole średniej.
Ponieważ uważał, że naturalne zainteresowanie dzieci do 14 roku zycia koncentruje się wokół działalności praktycznej, domagał się zapewnienia w programie szkoły elementarnej poważnego miejsca zajęciom warsztatowo-ręcznym i ograniczenia do minimum, w stopniu niezbędnym do wykonywania zawodu, wiadomości ogólnokształcących. Wiadomości te nazywał „pierwotnymi narzędziami kultury” i zaliczył do nich pisanie, czytanie, kaligrafię, religię, arytmetykę, naukę o rzeczach, i naukę o kraju ojczystym. Ponieważ uczeń powinien sam dochodzić do pewnych wiadomości, materiał nie powinien być zbyt obszerny. Zgodnie z tym wnioskiem w programie reformowanych przez Kerschensteinera szkół dokształcających prawie 50% godzin lekcyjnych było przeznaczonych na zajęcia z nauką zawodu. Spycha więc kształcenie umysłowe w szkole elementarnej na drugi plan, a cały wysiłek nauczycieli usiłował skoncentrować na przygotowaniu zawodowym uczniów.


(…)

…. Każdy człowiek ma jednak wrodzone dyspozycje do przyjmowania określonych dóbr.
Nieliczna grupa młodzieży powinna zdobywać wykształcenie średnie; natomiast szerokie masy robotników i chłopów powinny zadowolić się wykształceniem zawodowym.

… plan, a cały wysiłek nauczycieli usiłował skoncentrować na przygotowaniu zawodowym uczniów.
Polegało ono nie tylko na uczeniu chłopców konkretnego zawodu, ani na poznawaniu przez nich metod obróbki materiału czy na nauce materiałoznawstwa. Kładł wielki nacisk na wyrabianiu w uczniach „rzeczowego” podejścia do pracy, na wpajanie im solidności i systematyczności, na nauczenie ich znajdowania radości…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz