ZAJĘCIA 10- KONCEPCJE „NOWEGO WYCHOWANIA” Ellen Key, John Dewey, szkoły pracy Georgea Kerschensteinera, plan daltoński Heleny Parkhurst, Maria Montessori, Celestyn Freinet. Rozwój nauk pedagogicznych w Polsce( H.Rowid, Helena Radlińska, Maria Grzegorzewska). Ellen Key Ellen Karoline Sofia Key żyła w latach 1849-1926 . Była szwedzkim pedagogiem, publicystką, pisarką i działaczem społecznym, walczącym o prawa kobiet. Zwolenniczka skrajnie indywidualistycznego wychowania, główna przedstawicielka ruchu kobiecego w Szwecji początku XX stulecia. Po ukończeniu studiów, Key pracowała jako nauczycielka w Sztokholmie w latach 1880-1903. Równolegle od 1889 roku wykładała w Instytucie Pracy w Sztokholmie, którym kierowała w okresie 1899-1910. Zajmowała się socjologią, psychologią, literaturą i publicystyką. W szczególności interesowała się problematyką małżeństwa, miłości i życia seksualnego oraz emancypacji kobiet. Naszkicowała obraz kobiety matki, która w spełnianiu swych macierzyńskich zadań nie może być ograniczana pracą zarobkową.
Key uznawała konieczność równouprawnienia kobiet, ale w formie, która nie niszczyłaby ich kobiecej subtelności.
Nawiązując wprost do naturalizmu J. J. Rousseau, ożywiła jego idee wychowawcze, formułując własną teorię wychowania, której podstawowym założeniem było pozostawienie rozwoju dziecka samej naturze, zaś głównym celem wychowania miało być wzmocnienie indywidualności dziecka. W tej koncepcji rola nauczyciela miała ograniczać się do pobudzania uczniów do dokonywania własnych spostrzeżeń, wyboru książek i wskazywania odpowiednich sposobów pracy, przy czym szkoła powinna dać dzieciom i młodzieży wykształcenie ogólne zgodnie z planem dostosowanym do ich własnych potrzeb i możliwości oraz przygotować młodzież do trwającego przez całe życie samokształcenia. Key była przekonana, że psychologia stanowi fundament wychowania i wychodząc z tego założenia, opowiadała się za nowym wychowaniem, które szanowałoby osobowość i naturę dziecka oraz uwzględniało jego możliwości rozwojowe. Najpełniejszy wyraz swym poglądom społecznym i pedagogicznym Key dała w tłumaczonej na wiele języków pracy Stulecie dziecka (1900), w której żądała uznania prawa nie tylko kobiety, ale i dziecka do osobistej wolności i niezależności, a zarazem domagała się poszanowania naturalnej odrębności dziecka i jego prawa do swobodnego rozwoju oraz pełnej indywidualizacji nauczania. Książka Stulecie dziecka (wyd. Pol. 1904, 1928) stała się w XX wieku symbolem ruchu tzw. nowego wychowania . Jako człowiek dorastający w dobie pozytywizmu, wychowany na naukach przyrodniczych oraz w atmosferze krytyki kapitalizmu, klerykalizmu i militaryzmu, którym później przypisywała wszelkie zło, Ellen Key marzyła o nowym typie szkoły, która, w jej przekonaniu, miała być sposobem na stworzenie nowego typu społeczeństwa.
(…)
… przyczyny powodzeń i niepowodzeń szkolnych. Prace z pedagogiki społecznej (1937).
Maria Grzegorzewska (1888-1967)
- już w czasie studiów w Brukseli i Paryżu - pod kierunkiem Józefy Joteyko, wybitnego psychofizjologa, twórcy fakultetu pedologicznego na uniwersytecie w Brukseli - Grzegorzewska poświęciła się zagadnieniom pedagogiki specjalnej.
- mianem pedagogiki specjalnej, który to termin upowszechnił…
… Uniwersytetu Rzymskiego, podczas której zwróciła szczególną uwagę na dzieci upośledzone umysłowo. Wkrótce natrafiła na pracę Marca Gasparda Itarda i jego ucznia Edwarda Sequina.
Dzięki pedagogice specjalnej Sequina i Itarda, praktyce medycznej oraz dzięki doświadczeniom w pracy z dziećmi upośledzonymi doszła do wniosku, że problem ich rozwoju i kształcenia jest raczej natury pedagogicznej niż medycznej…
… teoretyczne i drogi urzeczywistnienia „ szkoły pracy”, 1926.
Helena Radlińska (1879-1954)
- wybitna przedstawicielka pedagogiki społecznej, twórca oryginalnej koncepcji tego kierunku.
- na skrystalizowanie się jej poglądów wpłynęły najpierw prace i doświadczenia społeczno-oświatowe oraz studia, a przede wszystkim działalność naukowa i dydaktyczna w zakresie historii i organizacji oświaty pozaszkolnej…
….
Podstawą programu stają się zajęcia praktyczne typu rzemieślniczego w warsztatach i gospodarstwie domowym (powrót do metod stosowanych w przeszłości i przejście do metod i maszyn współczesnych).
Teoria oparta jest na założeniu, że rozwój człowieka (ontogeneza) jest analogiczny do rozwoju ludzkości (filogenezy). Zajęcia praktyczne były, więc w szkole Deweya punktem wyjścia i osią, wokół której narastała…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)