Komisje sądzące w PPP-opracowanie

Komisje sądzące w PPP W warunkach wojennych pojawił się problem czynów, które nie należały do przestępstw, miały często charakter prywatny, jak np. utrzymywanie stosunków towarzyskich, kontaktów intymnych, albo np. chodzenie do kina. W warunkach okupacji zachowania takie przestały być obojętne, jednak nie były przestępstwami i nie mogły podlegać sądom PPP.
W związku z tym powołane zostały w 1942 r. Komisje Sądzące Walki Cywilnej , powołane do piętnowania czynów nie będących przestępstwami, ale nieetycznych i niegodnych Polaka. Kompetencje Komisji rozciągały się na obywateli narodowości polskiej. Komisje orzekały w składach trzyosobowych. Członkowie Komisji byli niezawiśli. Postępowanie było jednoinstancyjne, zaoczne, świadków nie wzywano, orzekano na podstawie dowodów takich jak: dokumenty, zdjęcia. Kary: Infamia - wyłączenie ze społeczeństwa polskiego, Nagana - moralne napiętnowanie, Upomnienie - zwrócenie uwagi z ostrzeżeniem.
Dwie pierwsze kary podlegały opublikowaniu w prasie podziemnej z podaniem okoliczności czynu. Orzeczenie do wykonania kary przekazywano Kierownictwu Walki Podziemnej. W praktyce wykonawcy często dodawali coś „od siebie” np. ogolenie na łyso, pobicie. Komisja mogła przywrócić skazanego do czci na wniosek rzecznika, gdy skazany wykazał poprawę. Kodeks moralności obywatelskiej - były to przygotowane przez Departament Sprawiedliwości wskazówki natury etycznej dla ludności polskiej. Inne nazwy - Kodeks Polaka, Dziesięć Przykazań Walki Cywilnej.
... zobacz całą notatkę