Kodeksy cywilny 1804

KODEKS CYWILNY 1804 idee prawa natury wyrażone w syntezie francuskiego prawa zwyczajowego z prawem rzymskim
kompromis - nowoczesne regulacje prawne obok przepisów sprzecznych z zasadą powszechności praw cywilnych i równości wobec prawa
2281 artykułów
podział na 3 księgi na wzór Instytucji Gajusa (personae, res, actiones) - trójpodział oddawał triadę najważniejszych osiągnięć rewolucji: wolność osoby, nienaruszalność własności prywatnej i swobodę obrotu prawnego
„O osobach”
nabywanie i utrata praw cywilnych
osobowe prawo małżeńskie
władza ojcowska
adopcja
opieka i kuratela
„O majątkach i różnych rodzajach własności”
własność i ograniczone prawa rzeczowe
„O różnych sposobach nabycia własności”
prawo spadkowe
prawo obligacyjne
małżeńskie prawo majątkowe
wady: brak części ogólnej oraz oderwanie od siebie jednorodnych materii prawnych (pojęcie prawa własności a przepisy o jego nabyciu)
zalety: jasny i prosty sposób redakcji przepisów, pozbawione kazuistyki i skomplikowanych prawnych konstrukcji teoretycznych
KN a prawo rzymskie
największy wpływ na prawo rzeczowe i obligacyjne (oparte na teorii prawa kontraktów, rozwijanej przez kanonistów, glosatorów i komentatorów)
prawo rzymskie upowszechnione przez francuskich prawników doby nowożytnej
negatywne ogólne ujęcie prawa własności - transpozycja definicji Bartolusa de Saxoferrato
pozostałości prawa zwyczajowego:
patriarchalizm (w stosunkach rodzinnych i małżeńskich)
upośledzenie w prawach cywilnych kobiet zamężnych i dzieci nieślubnych, np:
bez zgody męża nie mogły rozporządzać majątkiem ani występować przed sądem
żona mogła żądać rozwodu tylko, gdy mąż wprowadził kochankę do wspólnego domu
w razie orzeczenia rozwodu z powodu cudzołóstwa żony sąd mógł ją umieścić na pewien czas w zamkniętym zakładzie poprawczym
instytucja śmierci cywilnej - wobec osoby, która dopuściła się ciężkiego przestępstwa i została skazana na karę ciężkiego długoletniego więzienia - utrata zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych (rozwiązanie małżeństwa, otwarcie spadku)
Jean-Etienne-Marie Portalis - uważany za głównego twórcę kodeksu cywilnego (wchodził w skład 4-osobowej komisji powołanej przez Napoleona w 1800r.); prawnik i filozof o antyrewolucyjnych poglądach (więziony w czasach rewolucji); w 1804 r. został ministrem wyznań; projekt kodeksu przygotowany po 4 miesiącach, procedura legislacyjna trwała 4 lata
KODEKS PROCEDURY CYWILNEJ 1806 opierał się na postanowieniach ordonansu Ludwika XIV z 1667, który zawierał elementy nowożytnego procesu cywilnego (kontradyktoryjność, ustność i jawność postępowania)

(…)

…, usunięta w 1832)
roboty publiczne, deportacja, kara pręgierza czy piętnowania
idea odstraszania
sądzone przez trybunały dystryktu z udziałem ławy przysięgłych
występki
kary poprawcze (np. umieszczenie w zakładzie poprawczym, grzywna)
sądy policji poprawczej
wykroczenia
kary policyjne (np. areszt do 5 dni)
formalna definicja przestępstwa (nullum crimen sine lege)
nulla poena sine lege
…
... zobacz całą notatkę