To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Kodeks Dobrej Administracji:
Kodeks wprowadza ogólne zasady dobrej praktyki administracyjnej pomiędzy urzędem a jednostką. A więc każdy urzędnik, również w organach samorządu, ma obowiązek działać zgodnie z zasadą praworządności, stosować uregulowania i procedury ujęte w przepisach. Zwraca się szczególną uwagę na to, aby decyzje dotyczące praw lub interesów poszczególnych osób posiadały podstawę prawną, a ich treść była zgodna z obowiązującymi przepisami. Kodeks wprowadza zasadę niedyskryminowania i równego traktowania. W toku podejmowania decyzji urzędnik zapewni, aby przyjęte działania pozostawały współmierne do obranego celu. W toku podejmowanych decyzji urzędnik zwraca uwagę na stosowne wyważenie spraw osób prywatnych i ogólnego interesu publicznego. Zgodnie z kodeksem urzędnik ma działać bezstronnie i niezależnie. Ma się powstrzymywać od wszelkich arbitralnych działań, mogących mieć wpływ na sytuację pojedynczych osób. Na postępowanie urzędników nie może mieć wpływu interes osobisty, rodzinny lub narodowy, a na jego decyzje nie może wpływać presja polityczna. Kodeks podkreśla zasadę uprzejmości. Stwierdza, że urzędnik pozostaje usługodawcą, powinien zachowywać się właściwie, uprzejmie i pozostać dostępny. Powinien być pomocny i udzielać odpowiedzi na zadane pytania jak najbardziej szczegółowo i dokładnie.
Partycypacja - prawo urzędników do współdecydowania przez swoich przedstawicieli o warunkach pracy i płacy. Jest charakterystyczna dla wszelkiego rodzaju stowarzyszeń.
15. Kultura i władza:
Funkcją kultury jest definicja władzy jednego człowieka nad drugim z uwzględnieniem poziomu przyzwolenia na jej sprawowanie. Max Weber przedstawił klasyczną teorię władzy w społeczeństwie. Ma ona również zastosowanie dla władzy sprawowanej w organizacjach. Teoria ta mówi, że władza może się wywodzić z 3 źródeł:
1.z tradycji; Władza polityczna i organów prywatnych organizacji jest funkcją jednostki uświęconej tradycją hierarchii społeczeństwa.
2.z osobistej charyzmy;
Opiera się na sile osobowości. Może ulec przekształceniu.
3.z racjonalnie ustanowionych przepisów;
Posłuszeństwo ze strony podwładnych, przyjmujących polecenia przełożonych. Powstrzymywanie się od wydawania własnych opinii.
Rozbieżność między strukturą kompetencji a formalną strukturą władzy. Władza skupia się na szczycie hierarchii, a na samym jej dole znajdują się wiedza i umiejętności. Wiedza specjalistyczna, umiejętności to nie jedyne kompetencje władzy. Trzeba znać klienta i jego problemy. Ludzie identyfikują się z organizacjami, miejscem pracy, o ile mają zaufanie do swoich zwierzchników.
16. Techniki motywowania podwładnych (kultura i motywacje):
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)