Klauzule autonomiczne Klauzule autonomiczne to tzw. umowy dodatkowe - są to porozumienia uzupełniające treść stosunku pracy . Takie postanowienia służą modyfikacji stosunku prawnego pomiędzy stronami w celu dostosowania go do szczególnych właściwości pracy. Autonomiczność klauzul polega na tym, że zawarcie, zmiana lub rozwiązanie takiego postanowienia może nastąpić niezależnie od umowy o pracę , a w niektórych przypadkach może dojść do sytuacji, że ustanie stosunku pracy nie będzie wiązało się z ustaniem stosunku prawnego wynikającego z klauzuli autonomicznej. Roszczenia powstałe na gruncie klauzuli autonomicznej są roszczeniami ze stosunku pracy . Klauzule autonomiczne - zakres: Wynikające z przepisów prawa - np. postanowienie o możliwości zerwania z dwutygodniowym wypowiedzeniem umowy na czas określony krótszej niż na 6 miesięcy [art. 33 k.p.] Nie wynikające z przepisów prawa - można zwiększyć uprawnienia pracownika , ograniczyć dyspozycyjność pracownika (np. poszerzenie praw o charakterze socjalnym), mogą być postanowienia niekorzystne dla pracownika ale tylko takie, które nie godzą w prawa gwarantowane przez prawo pracy. Klauzule autonomiczne mogą być wprowadzone do umowy: Z chwilą zawarcia umowy o pracę - jeśli kandydat odmówi zawarcia dodatkowego postanowienia może to być podstawa do niezawiązania stosunku pracy. W trakcie trwania stosunku pracy - odmowa zawarcia dodatkowego postanowienia może być podstawą do rozwiązania stosunku pracy, chyba że projekt takiego postanowienia był niezgodny z prawem. Przykłady klauzul autonomicznych: Klauzula o możliwości rozwiązania umowy o pracę na czas określony poniżej 6 miesięcy.
Umowa o wspólnej odpowiedzialności pracowników za szkodę wyrządzoną w mieniu zakładu pracy.
Zakaz konkurencji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)