Klasyfikacja węglakamiennego i brunatnego oraz bituminy węgla - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 21
Wyświetleń: 504
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Klasyfikacja węglakamiennego i brunatnego oraz bituminy węgla - wykład - strona 1 Klasyfikacja węglakamiennego i brunatnego oraz bituminy węgla - wykład - strona 2 Klasyfikacja węglakamiennego i brunatnego oraz bituminy węgla - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Temat: Klasyfikacja węgla kamiennego i brunatnego oraz bituminy węgla.
Klasyfikacja węgla kamiennego
Zależnie od uwęglenia rozróżnia się węgle płomienne, gazowe, koksownicze i antracyty. Norma polska PN-82/G-97002 wyróżnia jedenaście typów węgla kamiennego oznaczonych liczbami.
W tablicy 7.3. przedstawiono typy węgla kamiennego oraz podano ich ogólną charakterystykę i główne zastosowanie.
Ponadto węgiel kamienny klasyfikuje się według wielkości ziarn. Węgiel stosowany do celów energetycznych klasyfikuje się również według wartości opałowej i zawartości popiołu - klasy węgla. Węgiel o wyższej wartości opałowej oraz niższej zawartości popiołu uzyskuje wyższą cenę i jest chętniej kupowany w kraju i za granicą. Węgiel urobiony ze złoża, zwany węglem surowym, poddaje się procesom przeróbczym, mającym na celu uzyskanie możliwie najlep­szego węgla przeznaczonego na sprzedaż, czyli węgla rynkowego.
Klasyfikacja węgla brunatnego
W Polsce rozróżnia się cztery gatunki węgla brunatnego zależnie od użytkowania: energetyczny, brykietowy, wytlewny i ekstrakcyjny. Węgiel energetyczny powinien zawierać poniżej 40% popiołu w przeliczeniu na węgiel suchy i mieć wartość, opałową powyżej 6701 kJ/kg, przy zawartości wilgoci równej 50%. Zawartość N2O poniżej 0,5%.
Węgiel brykietowy powinien zawierać poniżej 15% popiołu w prze­liczeniu na węgiel suchy i mieć wartość opałową 8374 kJ/kg, przy zawartości wilgoci równej 50%.
Węgiel wytlewny nadaje się do procesu wytlewania. Wytlewanie jest procesem chemicznym polegającym na ogrzewaniu węgla brunat­nego bez dostępu powietrza w temperaturze 500 do 600°C, w wyniku czego otrzymuje się produkt stały, czyli półkoks, produkty ciekle, czyli smołę wytlewną, tzw. prasmołę, wodę wytlewną i produkty gazowe. Węgiel wytlewny powinien zawierać mniej niż 20% popiołu, a wydaj­ność prasmoły powinna być większa od 12%.
Węgiel ekstrakcyjny zawiera substancje bitumiczne (żywiczno-wos­kowe) w ilości większej od 12%.
Węgiel brunatny klasyfikuje się również według wielkości ziarn (sortymenty), a zaliczony do energetycznych na klasy opalowe według wartości opałowej i zawartości popiołu.
Grupa bituminów.
Bituminy stanowią naturalne mieszaniny węglowodorów występujące w skorupie ziemskiej w stanie ciekłym i gazowym. Powstały prawdopodobnie z materiału organicznego roślinnego lub zwierzęce­go. Bituminy tworzą złoża ropy naftowej, gazu. ziemnego, asfaltu i ozokerytu oraz stanowią składniki skał bitumicznych (łupki bitumi­czne), a ta

(…)

… w skałach porowatych, sypkich lub silnie spękanych, prze­ważnie piaskach, piaskowcach, dolomitach i wapieniach.
Ropa naftowa jest obecnie bardzo ważnym surowcem energetycz­nym i chemicznym. W wyniku destylacji otrzymuje się z niej benzynę, naftę, oleje pędne, oleje ciężkie (smary) i asfalt.
Gaz ziemny. Stanowi on mieszaninę lotnych węglowodorów z do­mieszką dwutlenku węgla, tlenu i azotu, niekiedy helu.
Rozróżnia się dwa rodzaje gazu ziemnego: gaz suchy złożony głównie z metanu (ponad 90% CHJ i gaz mokry zawierający obok metanu również inne węglowodory (etan, propan, butan). Wartość opałowa gazu ziemnego wynosi ponad 35 588 kJ/m3. Gaz ziemny występuje w skałach porowatych i spękanych. Towarzyszy również z1ozom ropy naftowej.
Gaz ziemny używany jest do celów opalowych, oświetleniowych i do przeróbki chemicznej. Z gazu mokrego otrzymuje się najlżejsze paliwa płynne - gazol i gazolinę.
Ozokeryt. Niewłaściwie jest nazywany woskiem ziemnym. Jest on bezpostaciową masą ciężkich węglowodorów. Barwa czarna, brunat­na, żółta lub zielonkawa. Gęstość 845 do 930 kg/m3. Z wyglądu podobny do wosku, topi się w temperaturze poniżej 100°C. Pali się jasnym płomieniem nie pozostawiając popiołu.
Asfalt naturalny. Stanowi on mieszaninę ciężkich bituminów z do­mieszką kwarcu, minerałów ilastych, niekiedy kalcytu. Barwa czarna lub brunatna. Mięknie w temperaturze 20 do 50°C. Asfalt sztuczny otrzymuje się z ropy naftowej jako pozostałość po destylacji.
Łupki bitumiczne. Są to łupki ilaste lub margliste zawierające bituminy. Barwa ich jest ciemnobrunatna. Produktem ich destylacji są: gaz i olej łupkowy zbliżony właściwościami…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz