Klasyfikacja urządzeń SBL - opis

Klasyfikacja urządzeń SBL
Oprócz podanego podziału na blokadę odcinkową i licznikową, blokadę samoczynną można klasyfikować według:
sposobu prowadzenia ruchu,
stawności,
rozwiązań technicznych.
Mając na uwadze sposób prowadzenia ruchu, rozróżniamy blokadę jed­nokierunkową i blokadę dwukierunkową.
Blokada jednokierunkowa umożliwia prowadzenie ruchu pociągów po torze wyłącznie w jednym określonym na stałe kierunku. Semafory odstępowe i wszystkie pozostałe układy są przewidziane dla tego właśnie kierunku.
Blokada dwukierunkowa umożliwia prowadzenie ruchu pociągów po torze w obydwu kierunkach, przy czym podczas jazdy w jednym kierunku, drugi kierunek jest czasowo wyłączany z ruchu.
Wskazania stanu zasadniczego semaforów przy blokadzie dwukierunkowej bywają ustalane różnie:
semafory obydwu kierunków są ciemne, a dopiero przewidywany przejazd pociągu musi być poprzedzony włączeniem świateł zezwalających na se­maforach dla tego kierunku; semafory drugiego kierunku pozostają ciemne — taka zasada obowiązuje na szlakach o ruchu dwukierunkowym, a więc zazwyczaj na liniach jednotorowych;
semafory jednego kierunku podają na stałe (to znaczy aż do zmiany kie­runku) wskazania, zgodnie z sytuacją ruchową na odstępach, semafory przeciwnego kierunku są ciemne — taka zasada obowiązuje na szlakach o ruchu jednokierunkowym, a więc zazwyczaj na liniach wielotorowych.
Stawność blokady określa liczbę wskazań sygnałowych na semaforze od-stepowym, dotyczy stanu odpowiedniej liczby odstępów za semaforem oraz warunkuje minimalne długości odstępu blokowego w odniesieniu do długości drogi hamowania przyjętej na danej linii. Uwzględniając stawność można przeprowadzić podział blokad na: dwustawne, trzystawne, czterostawne.
... zobacz całą notatkę