Samoczynna blokada liniowa

Samoczynna blokada liniowa
System blokady samoczynnej stanowi zespół urządzeń służących do auto­matycznej regulacji następstwa pociągów, tzn. umożliwiających prowadzenie ruchu pociągów z zachowaniem między nimi bezpiecznej odległości.
Szlak wyposażony w blokadę samoczynną jest na ogół dzielony na odcinki zwane odstępami blokowymi. Każdy odstęp jest osłonięty semaforem odstępowym. Pierwszy odstęp stanowi odcinek zawarty między semafo­rem wyjazdowym ze stacji a najbliższym semaforem odstępowym. Ostatni odstęp jest zawarty między semaforem odstępowym poprzedzającym semafor wjazdowy na posterunek, a tym semaforem wjazdowym. W przypadku ruchu dwukierunkowego muszą być umieszczone również semafory dla drugiego kierunku jazdy.
W skład urządzeń blokady samoczynnej wchodzą dla każdego odstępu:
układ kontroli znajdowania się pociągu na odstępie, nazywany w skrócie układem kontroli zajętości,
układ sygnalizacyjny, tzn. układ świateł semafora,
układ zależnościowy.
Przy nie zajętym odstępie blokowym z układu kontroli przekazywana jest do układu sygnalizacyjnego informacja powodująca automatyczne włączenie na semaforze sygnału zezwalającego na jazdę. Po zajęciu odstępu przez po­ciąg stan układu kontroli zajętości jest zmieniany, wynikiem czego jest wy­świetlanie na semaforze sygnału zabraniającego jazdy.
Układ zależnościowy jest powiązany z realizacją stawności z układem kontroli. Układy zależnościowe są wykorzystywane do przekazywania informacji w relacji odstęp-odstęp, stacja-stacja lub stacja-odstęp. Wyodrębnienie układu zależnościowego ma miejsce z reguły w przypadku blokad dwukierunkowych w celu włączenia i wyłączenia kierunku.
... zobacz całą notatkę