To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KLASYCYZM WE FRANCJI
opracowały: W połowie XVIII w. następuje wyraźny odwrót od bujnego baroku i kapryśnego rokoka. Znana jest zasada, że faza artystyczna, która przeżyła swą użyteczność, albo związek z tematem wygasa w ciągu kilku dekad. Jest to bardzo przypadkowe, że style te skończyły się tak nagle. Z bardziej rzeczowymi i wyraźnymi imperiami obejmującymi teraz polityczną władzę, Europa zwróciła się ku bardziej wstrzemięźliwej architekturze klasycznej.
Jednym z powodów była zmieniająca się atmosfera polityczna w Europie od początku XVIII w. osiągając szczyt w czasie rewolucji francuskiej 1789, która zdawał się prowadzić architektów i ich klientów do poszukiwania w ich budynkach takiej ciągłości i znaczenia, których barok nie mógł dostarczyć. Z drugiej strony barok rozwinął się tylko w pewnych krajach, a wraz ze zmianą równowagi władz, architektura uprzywilejowana przez takie kraje jak Francja i protestanckie Niemcy została teraz zastąpiona przez ich własną. Jednak decydującym czynnikiem w zerwaniu z barokiem był świeży entuzjazm, który znalazł wyraz w modnych gustach tego czasu.
Klasycyzm dzielimy na trzy fazy o niezbyt wyraźnych granicach i różnicach. Pierwsza faza, zwana we Francji stylem Ludwika XVI (Louis XVI), trwa mniej więcej do końca XVIII w. Drugą związaną z panowaniem Napoleona I, nazywamy stylem Cesarstwa (empire). Ten kierunek zanika dość nagle we Francji po upadku Napoleona (1815r.) i nastaniu reakcyjnych rządów Burbonów. Poza Francją empire trwa jeszcze dość długo i rywalizuje z fazą trzecią, neoklasycyzmem, zwanym też klasycyzmem XIX.
Architekturę klasycyzmu określa grecka lub rzymska fasada świątynia z trójkątnym przyczółkiem i kolumnowym portykiem. Z mianem „klasycyzmu” kojarzą się takie cechy, jak monumentalizm, osiowość i surowe, pozbawione dekoracji formy, a także „szlachetna prostota i spokojna wielkość”, które niemiecki badacz starożytności Johann Joachim Winckelmann stawiał za ideał. Jeśli chodzi o kryteria stylowe, klasycyzm uchodził za ucieleśnienie rozsądnej, racjonalnej architektury i odzwierciedlenie nowego, opartego na rozumie porządku społecznego. Panteon w Rzymie (118 r.-126 r.) Marcus Agrippa
PANTEON w PARYŻU 1755-1790
(…)
… to pod Austerlitz. Łuk Triumfalny został zaprojektowany w 1806 roku, ale jego budowa została ukończona w 1837 roku. Znajduje się na placu Gwiazdy (Place d'Etoile),obecnie Charlesa de Gaulle'a, z którego rozchodzi się promieniście 12 ulic. Dzięki doskonałemu ustawieniu w linii prostej widać z niego inną klasycystyczną budowlę - łuk Carrusel projektu Ch.Percier'a i P. F. L. Fontaine'a. Wzorowany jest na Łuku Tytusa…
…-1777 trwały jeszcze prace przy fasadzie zachodniej. Budowla ma wymiary 113 m długości, 58 szerokości i 34 wysokości, dzięki czemu jest to największy kościół na lewym brzegu Sekwany i drugi co do wielkości w mieście. Autorami projektu elewacji frontowej byli G. N. Servandoni oraz J. F. T. Cherglin. Elewację stanowi dwukondygnacyjny portyk, który podkreśla horyzontalność kompozycji, klasyczny przykład…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)