KLASY PAR KINEMATYCZNYCH SPOTYKANE W NARZĄDZIE RUCHU CZŁOWIEKA (POWIĄŻ ZE STOPNIEM SWOBODY). Parę biokinematyczną tworzą sztywne sztywne człony (kości) i łączące je stawy. Stopniem swobody nazywamy niezależny ruch w stawie, a liczbą stopni swobody nazywamy ogólną liczbę niezależnych względnych ruchów ciała sztywnego. Ciało sztywne wolne od więzów posiada 6 stopni swobody: może wykonać 3 ruchy obrotowe wokół 3 osi i 3 ruchy postępowe wzdłuż nich. Para kinematyczna nie może posiadać więcej jak 5 stopni swobody. Gdy ruch względny członów jest mniejszy niż 5 stopni lub 1 -3 mm, wówczas połączenie takie traktuje się jako luzy, a nie parę kinematyczną. Klasę pary kinematycznej określa liczba będąca różnicą między maksymalną liczbą stopni swobody członu (6), a liczbą stopni swobody danego połączenia.
U człowieka w układzie kostno - stawowym możliwe są tylko ruchy obrotowe. Brak ruchów postępowych powoduje, że stawy są połączeniami tylko klasy II, IV lub V. Jest to następstwem jednostronnego działania mięśni, które mogą jedynie pociągać, a nie mogą pchać.
Stawy kuliste i panewkowe posiadają trzy stopnie swobody. Są to więc połączenia II klasy np. staw ramienny, biodrowy. Stawy eliptyczno - kłykciowe i siodełkowate mają dwa stopnie swobody, zatem klasę IV np. staw promieniowo - nadgarstkowy. Stawy śrubowe, obrotowe i zawiasowe są połączeniami o jednym stopniu swobody i V klasie np. staw międzypaliczkowy.
Łańcuch biokinematyczny to spójny zespół członów połączonych w pary biokinematyczne. Łańcuch może być otwarty lub zamknięty. O otwartym łańcuchu mówimy wtedy gdy ostatnie ogniwo jest wolne, może to być np. palec, kończyna górna lub tułów. Łańcuch zamknięty to taki, w którym ostatnie ogniwo jest ustalone np. połączenie żeber z mostkiem i kręgosłupem, czy też obie kończyny górne złączone dłońmi lub przez obiekt zewnętrzny.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)