To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kierunek subiektywno - marginalistyczny
szkoła wiedeńska szkoła lozańska szkoła neoklasyczna z Cambridge Szkoła klasyczna (powtórzenie) - była przedmiotem krytyki drobnych producentów i rolników. W ich obronie stanął Sismondi i Prudho, a później Marks, Carrey, Hildenbrandt. Krytykowali teorię wolnego handlu międzynarodowego.
Odpowiedzią na praktyczne zastosowanie teorii był kierunek subiektywno - marginalistyczny. Szkoła wiedeńska i lozańska miały mniejszy wkład. Najwięcej wniosła szkoła neoklasyczna z Cambridge.
Szkoła wiedeńska - opiera się na psychice konsumenta wybierającego towary na rynku. Nie chodzi tu o stosunki produkcji, ale o rynek jako zbiorowisko ludzi wolnych dokonujących wyboru towarów. Jest to zawężenie teorii do sytuacji rynku - nie interesujemy się skąd pochodzą towary. Wynika z tego nowa teoria wartości towarów. Poprzednio ekonomiści wychodzili od problemu produkcji, natomiast subiektywna ekonomia skupia się na indywidualnym konsumencie na rynku i głosi, że wartość towaru powstaje nie w produkcji, ale jest skutkiem siły potrzeby konsumenta, który tworzy wartość i cenę towaru, a więc wartość towaru wynika z psychiki nabywców. Wcześniej szkoła z Salamanki, że motywem nabycia towaru jest jego wartość użyteczna (potrzeba posiadania towaru). Prekursorem tej teorii był też Condillac (1776) zbliżony do fizjokratów - teoria wartości towaru oparta na użyteczności tzn. zdolność do zaspokajania potrzeb konsumentów. Cenę towaru wyznaczają konsumenci, a producenci zaspokajają swoją potrzebę kiedy otrzymują zapłatę (wynagrodzenie za poniesione koszty). Prekursorem szkoły wiedeńskiej był H. Gossen, który napisał pracę i zawarł w niej swoje dwa prawa.
1. Prawo Gossena dotyczące przyrostu wartości użyteczności dobra w miarę konsumpcji. Użyteczność w miarę konsumpcji maleje. Użyteczność krańcowa (ostatniej jednostki) spada.
Użyteczność całkowita rośnie, później osiąga maksimum i spada
2. Prawo Gossena dotyczące wyboru między kilkoma dobrami
Użyteczność między dobrami A i B - ile kupi się dóbr A, a ile dobra B pokazuje punkt zrównania użyteczności krańcowej obu dóbr. Użyteczność całkowita to pole pod przeciętymi krzywymi użyteczności krańcowej dóbr A i B. Gdybyśmy kupili więcej dobra B, to użyteczność dobra A zmalałaby, co powoduje malenie użyteczności całkowitej obu dóbr.
Prawa Gossena zostały ponownie odkryte przez Jevons'a i Mangera oraz jego następcę. Prawa Gossena zostały przyjęte w całej szkole wiedeńskiej. Wartość czynników produkcji - nabywca nadaje wartość towarowi - wartość czynników jego produkcji stanowi podzieloną cenę towaru (cena rozliczana jest między trzy główne czynniki produkcji). Sumowanie wartość powoduje problemy, gdyż nie można sumować zjawisk psychicznych (subiektywne wyceny poszczególnych towarów). Na rynku popyt i podaż tworzą cenę, ale nie widać obiektywnych (jednolitych) podstaw tej ceny. W teorii klasycznej leżał społeczny koszt produkcji. Ekonomia subiektywna stworzyła więc krzywe obojętności konsumenta, czyli pokazują w jakim stopniu są obojętne poszczególne kombinacje towarów.
(…)
… było niewielkie.
Szkoła neoklasyczna - jednym z jej przedstawicieli był Jevons. Stworzył on metodę rónowag cząstkowych. Uznał, że dopiero po odnalezieniu równowag cząstkowych można znaleźć równowagę ogólną. Teorię wartości opierał na użyteczności. Uważał, że w niektórych dziedzinach ekonomii można stosować analizę matematyczną, ale w innych nie, więc niezbędne jest stosowanie różnych metod (wachlarza metod). W latach 70-tych XIXw. Nastąpił kryzys ekonomiczny w skali światowej. Jevons stworzył teorię kryzysów. Stwierdził, że kryzys wynika z przyczyn zewnętrznych (mogą to być nawet plamy na Słońcu). Proponował odrzucenie teorii wartości stworzoną przez jego szkołę. W Anglii szkoła Jevonsa nie zyskała popularności. Jego następca - Alfred Marshall zmienił pewne tezy ekonomiczne, ale nie odrzucił całkowicie…
… czas, co powoduje, że zwiększa się produkcja danego towaru. Pojawia się krzywa podaży wyższego rzędu. Popyt jest równy podaży i OC przy cenie P4
Wykres 4 - cena spada wraz ze spadkiem kosztów produkcji (w wyniku efektywniejszej produkcji). Obniża się wartość jednostki towaru przy założeniu, że nie ma zjawisk pieniężno-inflacyjnych.
Analizy dokonał Marshall wprowadzając element czasu do analizy ceny…
… współzależności zjawisk np. wzrost ceny benzyny powoduje zmniejszenie jej zakupu, co pociąga za sobą zmniejszenie produkcji samochodów i w efekcie zmniejszenie zarobków ludzi produkujących samochody. Tak więc zmiana jednego czynnika powoduje wiele zmian, a nie jedną. Wynika z tego model równowagi ogólnej, czyli znalezienie takich cen, procentów i płac, przy których istnieje równowaga na rynku towarów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)