To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
RACJONALNY MODEL PODEJMOWANIA DECYZJI ETAP 1: ANALIZA SYTUACJI ( ZBADANIE SYTUACJI )
Ustalenie przyczyn
Określenie celów decyzji
ETAP 2: WYSZUKIWANIE MOŻLIWYCH ROZWIĄZAŃ
Burz mózgów: Polityka podejmowania decyzji i rozwiązywania problemów, w której dąży się do twórczych rozwiązań , w których uczestnicy swobodnie proponują wszelkie rozwiązania, choćby się wydawały nierealne lub fantastyczne.
ETAP 3:OCENA MOŻLIWYCH ROZWIŃ I WYBÓR NAJLEPSZEGO Z NICH
Czy rozpatrywana możliwość jest realna?
Czy dana możliwość stanowi rozwiązanie zadowalające?
Jakie są możliwe konsekwencje dla pozostałych części organizacji?
ETAP4: WDRAŻANIE DECYZJI I ŚLEDZENIA JEJ SKUTKÓW
MODEL RACJONALNY WIDZIANY Z ODPOWIEDNIEJ PERSPEKTYWY
Organizacja racjonalność i decyzje zadowalające
Ograniczona racjonalność:
Teoria, że kierownicy podejmują możliwe logiczne decyzje w warunkach ograniczonych przez niepełną informację i niedoskonałe umiejętności.
HEURYSTYKA
-Dostępność w pamięci
-Reprezentatywność
-Zakotwiczenie i dostosowanie
DECYDOWANIE O TYM, KTO MA DECYDOWAĆ
DECYDOWANIE DOSTOSOWAWCZE
Teoria gier: Teoria zajmująca się wyborami dokonywanymi przez ludzi w warunkach wzajemnej zależności.
Teoria chaosu: Teoria zajmująca się badaniem dynamicznych układów w wielkich systemach społecznych.
PODSUMOWANIE Powiązać podejmowanie decyzji z koncepcją, że menadżerowie mają w swoich działaniach do czynienia z czasem i wzajemnymi stosunkami miedzy ludźmi. Podejmowanie decyzji-proces rozpoznawania i wyboru określonego kierunku działania, prowadzącego do rozwiązania problemu albo wykorzystania okazji-jest ważną częścią pracy kierownika .Przy podejmowaniu decyzji kierownik uwzględnia osiągnięcia w przeszłości , istniejące warunki i oczekiwania na przyszłość.
Ponadto, przy określeniu możliwych skutków rozważanych decyzji, kierownik musi mieć świadomość, że decyzje innych osób mogą być sprzeczne z jego decyzją lub mogą wpływać na jej wyniki.
Traktować podejmowanie decyzji jako złożony problem psychologiczny związany ze znajomością własnego świata. Zazwyczaj uwagę kierownika na problem zwracają cztery nie sformalizowane, oparte na intuicji sytuacje: odchylenie wyników od doświadczeń z przeszłości, odchylenie wyników od planu, niezadowolenie wyrażone przez inne osoby, wyzwania stawiane organizacji przez działalność konkurentów. TO, czy kierownik uzna sytuację za problem, zależy od jego progu wrażliwości związanego z tym, jak rozumie on cele, plany i zadowalające normy efektywności, a także od wyznawanych przez niego wartości i osobistych doświadczeń. Żaden kierownik nie potrafi rozwiązać wszystkich problemów. Musi zatem uczyć się ustanawiać priorytety, aby ustalić, które decyzje ma podejmować sam, a które ma delegować podwładnym lub przekazać przełożonym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)