To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kierowanie - w rozumieniu teorii organizacji i zarządzania:
W języku polskim „kierownictwo” posiada następujące znaczenia:
1.rzeczowe, czyli zespół ludzi stojących na czele jakiejś instytucji (dyrekcja, zarząd)
2.czynnościowe, czyli zespół procesów oddziaływania a ludzi i elementy bazy technicznej, realizowanych w zakresie obowiązującego modelu instytucji dla osiągnięcia ustalonej wiązki celów.
Kierowanie - działanie zmierzające do spowodowania działania innych ludzi zgodnie z celami tego, kto nimi kieruje.
Na kierowanie składa się regulowanie splotu działań (kierowanie zespołem jako całością) oraz regulowanie poszczególnych pasm działania członków zespołu ze względu na ich splatanie się w całość, organizowanie i koordynowanie wewnętrznych stosunków w zespole.
Kierownicy winni wpływać na postępowanie innych, aby kierowanie całością (zespołu) było możliwe.
Czynności kierownicze polegają na wykonywaniu typowych funkcji kierowniczych. Są to przewidywanie, organizowanie, rozkazywanie, koordynowanie i kontrolowanie.
Nadrzędność w sprawowaniu funkcji kierowniczych to stan, w którym dysponuje się określoną możliwością stosowania środków władczych.
Kierowanie ma na celu zapewnienie sprawnego działania administracji jako systemu.
23. Pojęcie rozpiętości kierowania i jej rodzaje:
Rozpiętość kierowania - oznaczenie liczby pracowników podporządkowanych jednemu kierownikowi
1.Potencjalna rozpiętość kierowania - liczba osób, jaką w danym momencie jest w stanie kierować jeden człowiek
2.Formalna rozpiętość kierowania - liczba osób, jaka formalnie jest podporządkowana jednemu kierownikowi
3.Rzeczywista rozpiętość kierowania - liczba osób rzeczywiście podporządkowanych jednemu kierownikowi
24. Pojęcia:
Zasięg kierowania - liczba osób bezpośrednio i pośrednio podporządkowanych jednemu kierownikowi
Stopień spiętrzenia kierowania - mierzony liczbą szczebli
Więź służbowa - uprawnienie przełożonego do decydowania, co podwładny ma robić w czasie pracy i do określenia zadań. Powinna być dostosowana do konkretnych warunków, a form i treści służbowych winno być tyle, ile jest relacji między podwładnym a przełożonym.
25. Metody określenia potencjalnej rozpiętości kierowania:
1.Metoda analogii - przyjęcie systemu dziesiętnego dla ustalenia liczby osób podporządkowanych jednemu kierownikowi
2.Metoda intuicyjna - określenie optymalnej liczby podwładnych jednemu kierownikowi za pomocą intuicji
3.Metoda matematyczna - im więcej osób podlega kierownikowi tym więcej musi mieć on z nimi kontaktów
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)