Johna Locke'a kocenpcja stanu natury, c.d:
Ws stanie natury nie istnieje jeden wspólny dla jakiejś grupy sędzia - stąd jednostka postępuje wedle własnego rozeznania. W stanie natury nie występuje permanentna walka - Locke zakłada istnienie obiektywnych norm postępowania (prawa natury, prawa rozumu będące wyrazem woli boskiej), które obligują każdą jednostkę do odpowiedniego postępowania. Stan natury może występować w różnych epokach. Brak wspólnego sędziego wyposażonego w atrybuty władzy, istnienie monarchii absolutnej (paradoksalnie jednak istnieje wspólna władza w takim ustroju - tyle, że monarcha jest wyróżniony w ten sposób, że sam sobie jest sędzią), anomia społeczności obywatelskiej (na skutek rewolucji wewnętrznej lub zewnętrznej agresji) - to również przejście do stanu natury - to wyznaczniki istnienia stanu natury. Ideał cżłowieka o zdrowym umyśle - cel wysiłku społeczeństwa, treść: bycie użytecznym dla siebie i innych (dbanie o szczęście własne i cudze). Związek z epistemologią. Locke'owi nie chodzi o formę fatalizmu (człowiek musi się dopasować), lecz o człowieka twórczego, zdolnego do tworzenia w sposób nakazowy reguł społecznych (do wytwarzania imperatywów kształtujących życie społeczne). Podstawą wolności jednostkowej jest autonomia jednostki (z autonomiczności zaś wywodzi się odpowiedzialność osobowa za własną sytuację, czyny, etc). Autonomia - możność czynienia wszystkiego tego, czego prawo nie zakzuje (=w obrębie konkretnego systemu społeczno-politycznego), prawo zaś jest moralnie zawodne. Wolność - samowola czynienia czegokolwiek. Zgoda na ograniczenie wolności jest doborowolna. Kreatywność życia jest wartością najwyższą w systemie Locke'a. Wolność jest ograniczona do wolności drugiej osoby. Równość u Locke'a znaczy tyle, co równość wobec prawa. Stąd mówi się o priorytecie wolności nad równością u Locke'a. Prawa naturalne wyznaczają granicę władzy rządu, są niezbywalne (ani władza zwierzchnia nie może pozbawić jednostkę tychże lub jednostka dobrowolnie nie może się ich wyrzec) - zbiór nakazów moralnych rządzących prywatnym życiem ludzi, system abstrakcyjnej sprawiedliwości, której człowiek winien się podporządkować. Naturalne, niezbywalne, fundamentalne i pierwsze prawo do życia, Deklaracja Niepodległości: a) bezpośrednie odwołanie - dar Stwórcy dla człowieka, b) pośrednie odwołanie do „króla-tyrana” Wielkiej Brytanii, instynkt samozachowawczy społeczeństwa, c) sformułowanie jednostkowe - żądanie zachowania przez człowieka swego istnienia, d) sformułowanie ogólne - samozachowanie rodzaju ludzkiego. Dwie naturalne władze umożliwiające egzekwowanie prawa natury: a) podejmowanie działań slużących zachowaniu siebie i rodzaju ludzkiego, b) karanie naruszających owe zasady naturalne. Dwa charaktery karania: a) prywatny - cel: naprawianie wyrządzonych krzywd i szkód, wynika on z jednostkowego samozachowania, b) publiczny - cel: powstrzymanie przestępców przed czynami karygodnymi, wynika on z celu samozachowania ludzkości.
(…)
… ma występować dlatego, że ludzie z natury nie są sobie równi: cel - ludzie niezależni od siebie, w jakiś sposób - wolni. To zaś wymaga instytucji (aby ludzie byli wobec siebie równi, muszą być obywatelami) .
Zasady filozofii politycznej Locke'a, na których opiera się Deklaracja Niepodległości:
Doktryna prawa naturalnego i wynikające z niej naturalne przywileje jednostki, teoria powstania państwa, prawo do rewolucji, koncepcja suwerenności ludu (założenie istnienia naturalnych praw do życia, wolności i szczęścia, naturalnej równości wobec prawa) …
… ma występować dlatego, że ludzie z natury nie są sobie równi: cel - ludzie niezależni od siebie, w jakiś sposób - wolni. To zaś wymaga instytucji (aby ludzie byli wobec siebie równi, muszą być obywatelami) .
Zasady filozofii politycznej Locke'a, na których opiera się Deklaracja Niepodległości:
Doktryna prawa naturalnego i wynikające z niej naturalne przywileje jednostki, teoria powstania państwa, prawo…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)