12. Koncepcja umowy społecznej Hobbsa i Locke'a
Hobbes - stan natury - człowiek egoista i egocentryk, antyspołeczny, obchodzi go władza i materializm, „homo homini lupus” „bellum omnium contra omnes” umowa między jednostkami na zasadzie „każdy z każdym” - człowiek egoista zrzeka się części swojej wolności na rzecz wspólnoty, każdy jednak musi zrzec się tyle samo wolności następnie wybranie władcy umowa nie jest dwustronna - społeczeństwo zrzeka się swojej naturalnej wolności na rzecz suwerena raz na zawsze, nie może jej odzyskać ani odebrać suwerenowi władza - lewiatan - śmiertelny bóg któremu wszyscy są posłuszni władza- niepodzielna, niezbywalna, absolutna Locke - stan natury- epoka pomyślności, ludzie rozwijali się w dobrobycie, wolności, równości. Człowiek- istota rozumna, niezdemoralizowana, z ochotą poddająca się prawu, obowiązującego każdego w równym stopniu
Ale- każdy mógł bronić swoich praw i karać - stan, gdy ludzie zaczęli się stawać sędziami we własnych sprawach - nieład społeczny, niepewność
potrzeba ustanowienia władzy państwowej - umowa społeczna nie oznacza się zrzeszenia praw naturalnych (wolności, równości, prawa do życia)ale jej celem jest ich umocnienie umowa społeczna - 1) akt pierwszy - umowa między jednostkami powołując społeczeństwo
2) akt drugi - umowa społeczeństwa z władcą tworząc rząd - państwo
rola państwa - tworzenie praw pozytywnych, ich egzekwowanie, obrona społeczeństwa przed zewnętrznym wrogiem jeżeli władza nie wywiązuje się ze swoich obowiązków to społeczeństwo ma prawo do obrony, lub do obalenia rządu Locke widział potrzebę wyodrębnienia wł.ustawodawczej - parlament, wykonawczej - monarcha, federacyjnej - również monarcha (przy czym władca nie mógł wpływać na działalność władzy ustawodawczej, co wzmacniało czynnik demokratyczny)
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)