To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Koncepcja umowy społecznej: Hobbes, Locke, Rousseau. Hobbes - wg niego początek ludzkości to żarłoczna, krwawa walka wszystkich ze wszystkimi (bellum omnium contra omnes). Bez żadnej władzy nad sobą ludzie pożarliby się, gdyż tylko silna władza państwowa, dysponująca różnymi środkami przymusu jest w stanie zapanować nad społeczeństwem. Poszczególni członkowie poprzez zawarcie umowy społecznej zrzekają się swej naturalnej wolności, w sposób całkowity i nieodwołalny. Władca zaś, nie będący formalnie stroną tej umowy, otrzymał pełnię władzy niejako w darze od ludzi. Głównym motywem jaki doprowadził do zawarcia umowy był strach przed niebezpieczeństwem anarchii. Absolutna władza suwerena miała gwarantować ład, bezpieczeństwo, ochronę własności oraz umożliwiała jednostkom zaspokojenie swych potrzeb i ambicji. Władza suwerena jest niepodzielna i niezbywalna, niezależnie czy jest nim jednostka czy zbiorowość. Tak powstaje nowe państwo zwane Lewiatanem, śmiertelnym bogiem, któremu wszyscy są bezwzględnie podporządkowani.
Locke - uważał on, że epoka bezpaństwowa była okresem pokoju, wolności i dobrobytu. Jednostka była chroniona przed złem przed odwieczny system moralny, a prawo natury nadawało jej podstawowe prawa przedmiotowe. Powołane umową państwo miało to doskonałe stosunki międzyludzkie utrwalić. Umowa tworząca państwo była zawierana w dwóch etapach: w pierwszym jednostki umacniają się tworząc społeczeństwo( pactum unionis) i w drugim poprzez zawarcie umowy z władzą (pactum subiectionis). Społeczeństwo zachowywało w tym układzie podmiotowość, a umowa mogła zostać rozwiązana. Jednostka nie rezygnowała ze swoich naturalnych praw, dążyła jedynie do umocnienia ich autorytetem państwa.
Rousseau - treścią umowy społecznej łączącej jednostki ze zbiorowością jest całkowite podporządkowanie każdego człowieka i jego uprawnień całej zbiorowości. Władza państwowa wywodzi się tylko z woli obywateli, nie ma zaś pochodzenia boskiego. Król nie rządzi z „Bożej łaski”, lecz z woli ludności, która go powołała. Obywatele mają bowiem swobodę, suwerenne postanowienie może ich skłonić do zawarcia umowy społecznej. W umowie tej wszyscy zrzekają się swej wolności na rzecz wszystkich, stąd możliwość uznania, że taka władza z woli wszystkich jest jednocześnie władzą każdego z nich. Hegel a koncepcja umowy społecznej. Według Hegla Państwo jest etycznością .
Stan naturalny: chaos . Człowiek jest opętany przez własne instynkty. Każdy posiada wolę subiektywną . Niszczymy siebie nawzajem, niszczymy zatem wolność. Tworzymy społeczeństwo, ale to jeszcze nie jest to (społeczeństwo nie jest jedną masą). Tworzymy państwo - powstaje jednolity płyn -
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)