JEZIORA DYSTROFICZNE Skład grupy: Jeziora dystroficzne- wstęp . v Charakterystyczna obecność kwasów humusowych. v Woda ma kwaśny odczyn (pH poniżej 6,5), który nie sprzyja rozwojowi bakterii (procesy rozkładu materii organicznej w zbiorniku przebiegają bardzo wolno). v Woda jest brunatna lub ciemnożółta (niewielka przeźroczystość (0,5-1m)) v Jeziora mało żyzne (przy dnie całkowity brak tlenu) v Obfita roślinność (dominuje w nich przeważnie jeden typ roślinności) v Ubogi plankton jeziorny v Jeziora dystroficzne (tzw. Suchary) należą do ekosystemów mało odpornych na zmiany czynników zewnętrznych i wrażliwych na wszelkie zmiany klimatyczne. 2 JEZIORA DYSTROFICZNE (humotroficzne) ü Woda ciemnożółta lub brunatna ü Bezodpływowe zbiorniki, położone w głębi lasów, torfowisk (niewielkie zagłębienia terenu) ü Maksymalna głębokość tych zbiorników wynosi zazwyczaj od 2-10m, wyjątkowo 20m ü Zróżnicowana linia brzegowa ü Z reguły nie są zbyt duże- największy Suchar Wielki w Wigierskim Parku Narodowym ma powierzchnię 8,9 ha. 3 PŁO TORFOWE - SPLEJA • Pływające wysepki zbudowane z mchów i roślin torfowiskowych tworzą pło (tzw. spleję), czyli kożuch roślinny na powierzchni jeziora, który ogranicza dopływ światła słonecznego do zbiornika. • 4 Rezerwat Dury- Jezioro dystroficzne. 5 Roślinność wkraczająca na powierzchnię jeziora . 6 Pło torfowe - spleja 7 Roślinność jezior dystroficznych o Duża ilość substancji humusowych tworzących trwałe kompleksy z biogenami, jeziora dystroficzne cechuje mała produktywność biologiczna. o Kwasy humusowe wiążą prawie wszystkie dostępne pierwiastki niezbędne do życia - azot, fosfor a także wapń. o Powoduje to zubożenie wody i uniemożliwia rozwój glonów- tym samym ogranicza również występowanie zwierząt. o Charakterystycznymi roślinami są mchy torfowce tworzące na wodzie kożuch roślin zarastających brzeg. o Inne rośliny występujące to: wełnianka, rosiczka, czy bobek trójlistkowy. o W strefie przybrzeżnej, gdzie panują lepsze warunki do życia jeziorze, brak jest roślin zanurzonych (np. moczarka kanadyjska, rogatek sztywny, wywłócznik), są zaś rośliny o liściach pływających, zakotwiczone przy pomocy kłączy (zabiściek pływający, grązel żółty, grążel drobny, grzybienie białe, grzybieńczyk wodny). o W grupie fitoplanktonu najbardziej dominującymi są desmidie i wiciowce
(…)
…, zakotwiczone przy
pomocy kłączy (zabiściek pływający, grązel żółty, grążel drobny, grzybienie
białe, grzybieńczyk wodny).
8
W grupie fitoplanktonu najbardziej dominującymi są desmidie i wiciowce
Najczęściej spotykane rośliny:
turzyca bagienna
(Carex limosa)
Ø
turzyca nitkowata
(Carex lasiocarpa)
Ø
9
Przykłady roślin jeziornych:
•
Bobrek trójlistkowy.
•
Czermień błotna
10
•
Modrzewnica
zwyczajna.
Rosiczka…
… roślinności wodnej, która jest miejscem naturalnego
rozrodu jest przyczyną minimalnej ilości zooplanktonu i fauny
wodnej. Za tym idzie mało drobnych zwierząt bezkręgowych, a
w konsekwencji także ryb.
Często zbiorniki dystroficzne są miejscem rozrodu niektórych
gatunków żab, np. żaba trawna, moczarowa, ropuchy zielonej
i szarej.
19
RYBY
Jedyny gatunek, który dobrze się czuje w
jeziorach dystroficznych to odporny praktycznie
na wszystko karaś oraz karaś srebrzysty.
Tylko w większych jeziorach o mniej kwaśnej
wodzie mogą występować płotki i szczupaki.
20
BEZKRĘGOWCE
Wśród ich wodnych przedstawicieli dominują:
tyrofobionty,
- tyrofofile.
TYROFILE
Należą tu pluskwiaki (Gerris
latenalis, Notonecta
reuteri,Hesperocorixa sp.),
chrząszcze (z rodzaju
Hydroporus), a takźe wiele
gatunków ważek, niektóre
chruściki…
… warunki do
gniazdowania w okolicy
jeziora. Swoje lęgowiska mają
tu też żurawie.
22
EUTROFIZACJA
Eutrofizacja jest to proces
wzbogacania wód w substancje
pokarmowe, głównie w azot i fosfor
mineralne sole biogeniczne.
v
Przyczyny: nawozy mineralne
spływające do wód, również ścieki
organiczne.
v
Skutki: wzrost produkcji
biologicznej czyli m.in. rozwój ryb,
zakwity glonów (zmniejszenie
przezroczystości wody…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)