Jednolity rynek finansowy - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 245
Wyświetleń: 2429
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Jednolity rynek finansowy - wykład - strona 1 Jednolity rynek finansowy - wykład - strona 2

Fragment notatki:

Prof. Małgorzata Janicka
Mechanizmy działania rynku finansowego UE
Wykład I – Jednolity rynek finansowy
1. Jednolity rynek finansowy:
Rynek finansowy odgrywa kluczową rolę w gospodarce każdego kraju. Z tego powodu rynek finansowy jest miejscem gdzie
interwencja państwa była, jest i będzie największa. W żadnym kraju UE rynek finansowy nie podlega samoregulacji. Polityka
państwa w odniesieniu do sektora finansowego sprowadza się nie do tworzenia warunków wolnej konkurencji, a do
zapewnienia jak największej konkurencji.
Jednolity rynek finansowy UE jest częścią jednolitego rynku wewnętrznego tego ugrupowania. Jego budowa rozpoczęła się
wraz z powstaniem EWG w 1958r. i choć jest już zaawansowana, nie jest jeszcze zakończona. Pojęcie jednolity rynek
finansowy nie oznacza, że powstał jeden zunifikowany rynek bez granic, jako że nadal w jego obrębie funkcjonują rynki
narodowe. Wytyczone zostały jednak pewne ogólne standardy, które kraje UE są zobowiązane włączyć do swojego
prawodawstwa.
Jednolity rynek finansowy obejmuje wszystkie kraje UE a nie tylko strefę euro.
Rezydenci czyli osoby prawne i fizyczne, których siedziba bądź miejsce zameldowania znajduje się w krajach członkowskich
Unii powinni mieć pełną swobodę dokonywania operacji finansowych, bez względu na to w jakim kraju Unii chcieliby je
podjąć.
Instytucje finansowe z jednego kraju członkowskiego powinny móc bez ograniczeń zakładać swe oddziały w pozostałych
krajach członkowskich, jak również świadczyć swoje usługi rezydentom Unii ponad granicami państwowymi, bez potrzeby
posiadania oddziałów w innych krajach.
2. Główne cele budowy jednolitego rynku finansowego:






stworzenie warunków lepszej alokacji kapitału (kapitał powinien płynąć tam gdzie potencjalna stopa zwrotu jest
największa)
dywersyfikacja źródeł i form pozyskiwania środków inwestycyjnych, powstająca dzięki większej konkurencji między
bankami i innymi instytucjami finansowymi
wzrost płynności i pojemności rynków kapitałowych (obniżenie kosztów środków finansowych pozyskiwanych
przez osoby prawne i fizyczne)
zwiększenie stabilności finansowej na obszarze jednolitego rynku pod warunkiem istnienia odpowiednich regulacji
i nadzoru
wzrost innowacyjności rynku (lepsze zaspokajanie potrzeb klientów dzięki pojawieniu się nowych instrumentów
finansowych)
konkurowanie z rynkiem amerykańskim
3. Globalizacja rynków finansowych:
To szybko postępująca integracja dotąd odrębnych krajowych rynków finansowych w jeden rynek ogólnoświatowy.
Zasadnicze znaczenie mają tu następujące czynniki:
 liberalizacja przepływów kapitałowych
 deregulacja sektora finansowego
 otwarcie sektora finansowego dla kapitału zagranicznego
 wzrost roli niebankowych pośredników finansowych
 rozwój technologii informatycznej
3. Globalizacja a Integracja:
Globalizacja – wchłania, nic nie można zrobić, zachodzi obok nas
Integracja – forma zorganizowana, świadome działalnie wymagające formalnej zgody
4. Modele działania rynku finansowego:
Model anglosaski:
 Wiodącą role pełni rynek kapitałowy, jest on głównym źródłem środków inwestycyjnych w gospodarce. Odgrywa
podstawową rolę w sprawowaniu nadzoru nad podmiotami gospodarczymi.
 Rozpowszechnione jest wynagradzanie zarządów spółek i pracowników opcjami na zakup własnego
przedsiębiorstwa. Powinno to stymulować ich do bardziej efektywnej pracy
 Funkcjonuje bardzo duża liczba różnego rodzaju instytucji finansowych
Prof. Małgorzata Janicka
Mechanizmy działania rynku finansowego UE
Wykład I – Jednolity rynek finansowy



Rozdzielona bankowość komercyjna i inwestycyjna. W USA można świadczyć te dwie usługi w jednym miejscu.
Występuje brak długookresowych związków kapitałowych między instytucjami finansowymi i podmiotami
gospodarczymi
Istnieje bardzo wiele różnorodnych instrumentów finansowych związanych z rynkiem kapitałowym, dominują
wśród nich papiery wartościowe o charakterze udziałowym (akcje), ponadto występuje duża skłonność do
tworzenia nowych instrumentów finansowych. Gospodarstwa domowe i podmioty gospodarcze posiadają w swych
aktywach znaczną ilość papierów wartościowych nabywanych bezpośrednio
Model kontynentalny:
 Wiodącą rolę w alokacji zasobów w gospodarce odgrywają banki uniwersalne, które oferują pod jednym dachem
całość usług finansowych. Rynek kapitałowy odgrywa w tym systemie zdecydowanie mniejszą rolę. Jego wiodącymi
uczestnikami są banki
 Rola innego typu instytucji pośrednictwa finansowego jest zdecydowanie mniejsza
 Istnieją bardzo istotne związki między bankami a podmiotami gospodarczymi. Banki posiadają znaczące pakiety
akcji i wykonują często prawa głosu z akcji należących do innych akcjonariuszy, wymuszają wzrost efektywności
podmiotów gospodarczych. Jednak ze względu na specyficzny charakter związków, jakie występują między bankami
a zarządami firm, nadzór bankowy bywa mało skuteczny
 Wśród papierów wartościowych handlowanych na rynku przeważają papiery wierzytelnościowe – obligacje
rządowe. W systemie tym występuje niska skłonność do tworzenia innowacji finansowych
Nie znaleziono potwierdzenia przewagi systemu angloamerykańskiego:
 System angloamerykański jest uważany za bardziej efektywny w przypadku znacznej niepewności dotyczącej
przyszłego rozwoju gospodarki. Duża liczba inwestorów mających własne niezależne opinie dotyczące kształtowania
się przyszłości może spowodować, iż ich zagregowane opinie odzwierciedlą rzeczywisty rozwój wypadków.
 Dominacja finansowania przez system bankowy jest lepsza dla projekt długoterminowych. Zaangażowanie banku w
dany projekt inwestycyjny zwiększa jego wiarygodności i przyciąga małych inwestorów, którzy opierając się na opinii
banku unikają kosztów monitorowania inwestycji. Z punktu widzenia firm nie ma konieczności publicznego
ujawniania poufnych informacji.
5. Systemy finansowe:


Z punktu widzenia efektywności systemu finansowego czynnikiem o kluczowym znaczeniu jest „kompletność”
systemu – czyli zapewnienie takich źródeł finansowania, które najlepiej odzwierciedlają potrzeby firmy.
Np. uważa się że w pierwszej fazie rozwoju firmy winny być finansowane przez bank, a kiedy dojrzeją dopiero
wchodzić na rynek kapitałowy. Tymczasem praktyka jest tak, że banki niechętnie finansują przedsięwzięcia we
wczesnej fazie rozwoju. Muszą one poszukiwać innych źródeł finansowania, np. funduszy venture capital lub
„aniołów biznesu”.
Postępujący obecnie proces integracji finansowej zdecydowanie przechyla punkt ciężkości w stronę systemu
zorientowanego rynkowo i kładzie nacisk na rosnącą rolę rynków kapitałowych.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz