Zmierczak. Notatka składa się z 2 stron.
Hugo Grocjusz Epoka - wiek XVII
Urodzony: 1583 w Delft; Zmarł: 1645 w Rostocku
Główne dzieła:
- Marie liberum - „Wolność mórz” (1609)
- De iure belli et pacis - „O prawie wojny i pokoju” (1625)
- De fato - „O przeznaczeniu” (1648)
Grotius (Grocjusz) był cudownym dzieckiem, które w wieku lat jedenastu rozpoczęło studia w Lejdzie, zaś w cztery lata później zdobyło tytuł doktora z prawa; urodził się w czasie wojny osiemdziesięcioletniej o niepodległość Niderlandów; skazany na więzienie w ojczyźnie, po ucieczce pełnił funkcję doradcy na dworze francuskim, czy też posła szwedzkiego; twórca siedemnastowiecznej szkoły prawa naturalnego , nazywany też ojcem prawa międzynarodowego; na jego myśl potężny wpływ miał nastrój nieustającej wojny religijnej w Niderlandach, oraz niebywały postęp naukowy epoki; jego przemyślenia wiodły ku koncepcji ponadwyznaniowej „religii naturalnej”, oraz uwolnionego od teologii czy mistycyzmu prawa natury ; całość prawa podzielił na prawo natury i prawo stanowione , przy czym to drugie jest zmienne i podlegające przemianom w czasie
Prawo natury jest nakazem prawego rozumu , które wskazuje, jak pisał Grocjusz, niezależnie od rozumu indywidualnej jednostki, że dane czyny są złe bądź też dobre; Bóg, twórca natury, czynności takich zabrania bądź je chwali; oznacza to, że prawo natury jest w pełni racjonalistyczne , związane z niezmienną naturą człowieka, a powiązane z nią tak ściśle, że istniałoby i obowiązywało nawet wtedy, gdyby Boga nie było; nakazy i zakazy prawa natury wynikają z tego, że pewne działania są dobre lub złe same z siebie , a nie dlatego, że takie jest objawienie od istoty wyższej Poznania zasad prawa natury wynika z badania działań społecznych człowieka ; analiza faktów historii ma znaczenie czysto posiłkowe, pomocnicze
Cechą nieodłączną ludzkiej natury jest popęd społeczny ; ludzie w sposób poświadomy, wrodzony i stały dążą do łączenia się w związki z innymi ludźmi i tworzenie społeczeństw, jednocześnie mają rozeznanie tego, co jest społecznie akceptowalne a co takie nie jest, co powinno być karane sankcją, a co nie, etc.; choć więc prawo natury praźródło ma w Bogu, to czynności, wobec których rozum coś nakazuje bądź czegoś zakazuje, z tego tylko tytułu są obowiązkowe lub niedozwolone Prawa podmiotowe człowieka, czyli podstawowe zasady prawa natury, to u Grocjusza:
Obowiązek nienaruszania cudzej własności
Obowiązek wynagradzania szkód popełnionych
Obowiązek dotrzymywania umów
Obowiązek ponoszenia kary za popełnione przestępstwa
Refleksje Grocjusza, mające charakter mieszczański
(…)
…, franciszkanin, reprezentant późnej scholastyki; studiował na Oksfordzie; główny reprezentant nominalizmu; pozostawał pod wpływem łacińskiego awerroizmu (tzw. ortodoksyjnego arystotelizmu); przed prześladowaniami ze strony papiestwa schronił się na dworze króla Ludwika IV Bawarskiego, podczas pobytu tamże został ekskomunikowany; jest znany jako jeden z największych krytyków tomizmu i polemista Tomasza z Akwinu
Ockham odmawiał teologii statusu nauki; sam zajmował się logiką i epistemologią, wynalazł tzw. brzytwę Ockhama, choć sam tej nazwy nie używał, a ideę zaczerpnął z pism m.in. Arystotelesa (zgodnie z nią, prostsza teoria jest zawsze bardziej prawdopodobna)
Wysuwał radykalne postulaty powrotu do ubóstwa i norm moralnych zawartych w Piśmie Świętym, przede wszystkim w Ewangeliach; w bogactwie i politycznych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)