Historia władzy w Europie - deklaracja niepodległości

IDEE PRZEWODNIE AMERYKAŃSKIEJ DEKLARACJI NIEPODLEGŁOŚCI I FRANCUSKIEJ DEKLARACJI PRAW CZŁOWIEKA I OBYWATELA. Deklaracja Niepodległości
Uchwalona przez II Kongres Kontynentalny 4 lipca 1776 r. Ma ona podwójny charakter:
- stanowi początek amerykaoskiej państwowości. - zawiera podstawowe tezy dotyczące ludzkich praw i obowiązków państwa. Jednym z autorów Deklaracji był był Tomasz Jefferson.
Deklaracja Niepodległości składa się z wyraźnych trzech części: mówi się o przyrodzonych prawach ludzkich zaliczając do nich prawo do życia, do wolności i do poszukiwania szczęścia zaznaczając przy tym, że wszyscy ludzie stworzeni, zostali jako równi sobie. Dla zabezpieczenia wspomnianych praw ustanowiona została władza państwowa, która czerpie swe uprawnienia ze zgody rządzonych. Jeśli więc władza państwowa nie realizuje wspomnianych celów, ludzie mają prawo obalenia rządu i ustanowienia nowych gwarancji dla ich przyszłego bezpieczeństwa
wyliczenie wszystkich nadużyć króla angielskiego wobec kolonii i ich ludności
mówi się o zerwaniu wszelkich więzów z Wielką Brytanią i ustanowieniu kolonii wolnymi i niezależnymi państwami, które mają „pełną władzę prowadzenia wojny, zawierania pokoju, wchodzenia w sojusze, prowadzenia handlu i czynienia tego wszystkiego, czego mogą dokonywać i czego dokonują państwa niepodległe”.
Amerykanie nie sądzili wcale, Ŝe ich system socjopolityczny - samorząd lokalny,
wymiar sprawiedliwości, stosunki religijne i własnościowe - naleŜy wywrócić do
góry nogami. Zdecydowali się zatem na tekst jurydyczny, określający strukturę
władz publicznych i ich wzajemne relacje. Jeśli pojawia się w nim niekiedy
problematyka społeczeństwa obywatelskiego, to w postaci marginalnej lub wręcz
zmistyfikowanej. W ten sposób starannie omijano termin ?niewolnik?, pisząc o
?osobach zobowiązanych do słuŜby lub pracy? lub po prostu o ?innych osobach?
(other persons). Pozbawiony wiedzy historycznej czytelnik nie dojdzie, cóŜ to za
?inne osoby?, które ?dodaje się? do liczby ludności dla celów rozdziału podatków
między stany i określenia reprezentacji wyborczej, ale z których kaŜda ?osoba?
liczy się za trzy piąte człowieka... Wyliczenie praw człowieka i obywatela nie
znalazło się w pierwotnym tekście konstytucji federalnej, zredukowanym do
materii prawno-ustrojowych, lecz dopiero w pierwszych ośmiu (nie dziesięciu, jak
się często powtarza) poprawkach do konstytucji (1791).
Ustrojodawca francuski pragnął natomiast zerwać z całą przeszłością ancien
regime'u (wyjątki są arcyrzadkie, np. utrzymanie ciągłości dynastycznej).

(…)

… pierwiastkowe lub plebiscyty (instytucje demokracji bezpośredniej)
trójpodział władzy (wzorowana na podziale Monteskiusza) (art. 16)
Wyodrębnienia władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, oraz określenia wzajemnych relacji między nimi. („Społeczeostwo, w ktorym nie ma należytej gwarancji praw ani określonego z gory podziału konstytucyjnego władz, nie ma ustroju konstytucyjnego”.)
Wolności i prawa obywatelskie (fundamentalne i nienaruszalne):
wolność fizyczna i duchowa (wolność słowa i wyznania)
bezpieczeństwo
opór przeciwko wszelkim formom ucisku
równość wobec prawa i sądu
nietykalność osobistą
równy dostęp do urzędów i stanowisk
szereg gwarancji procesowych, takich jak zasada domniemania niewinności czy zakaz pozbawiania wolności inaczej, niż tylko w przypadkach określonych przez ustawę
prawo…
... zobacz całą notatkę