(...)
Od stycznia 1832 roku zaczęła wychodzić w Warszawie „Gazeta Codzienna", która początkowo bezbarwna zaczęła nabierać kolorów po zakupieniu jej w 1859 roku przez Leopolda Kronenberga, który powierzył redakcję Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu. Zmieniono następnie tytuł na „Gazetę Polską" a nakład z 2 tys. wzrósł do 5-8 tysięcy. Gazety w różnoraki sposób starały się powiększyć zainteresowanie, np.:
- „Gazeta Warszawska" pod red. Antoniego Leszkowskiego wprowadziła tematykę teatralną, co dało jej szansę w zaistnieniu.
- „Kurier Warszawski", jego rozwój polegał na objętości, informacji „miejskiej", przy jednoczesnym rozwoju działu ogłoszeń wniosło dziennik do roli czołowego organu „ogłoszeniowego" stolicy Królestwa.
(...)
Dziennikarstwo wyodrębniło się jako samodzielny zawód. W latach 90. XIX w. powstały pierwsze pol. organizacje dziennikarskie; we Lwowie 1893 założono Tow. Wzajemnej Pomocy Dziennikarzy Pol., które w 3 lata później przystąpiło do Międzynar. Związku Prasy. W Warszawie 1899 powstała tzw. Kasa Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy, z której 1909 wyłoniło się Tow. Literatów i Dziennikarzy Polskich. W 1912 powstał Syndykat Dziennikarzy Krakowskich.
(...)
....W okresie II Rzeczypospolitej obowiązywało liberalne prawo prasowe (jedynie cenzura represyjna): wydawca zobligowany był do dostarczania prokuraturze i odpowiedniemu organowi administracji wskazanej liczby egzemplarzy danej pozycji. W następstwie Konstytucji kwietniowej z 1935 wprowadzono pewne ograniczenia wolności prasy. ...
...W następnej kolejności należy wspomnieć o propagującym kult wieszczów, w tym Wyspiańskiego, „Odrodzeniu" (1903-1906). „Nasz Kraj"- tygodnik ilustrowany, który w pewnym okresie istnienia można zaliczyć do periodyków literackich. ...
. Pyt.3 pkt3
W okresie dwudziestolecia międzywojennego prasa funkcjonowała w różnych okolicznościach. Wolności i niezależności prasy sprzyjało nie tylko prawo, ale także ówczesne życie polityczne. Wszystkie siły polityczne były zainteresowane w nieskrępowanym rozwoju prasy. Duży wpływ na kondycję prasy miała polska gospodarka, struktura społeczna oraz „dziedzictwo" po okresie rozbiorowym.
Jedna z pierwszych wielkich batalii publicznych, wywołana wyborem na stanowisko
prezydenta Gabriela Narutowicza, toczyła się w warunkach nieskrępowanej wolności wypowiedzi. W sferze politycznej prasa dysponowała do przewrotu majowego w 1926 roku niemal pełną swobodą wypowiedzi. Jednak gazeta lub czasopismo nadal stanowiły przede wszystkim atrybut świata inteligenckiego, miejskiego, a spora część społeczeństwa nie miała wyrobionego nawyku lektury. Czynnikiem w oczywisty sposób ograniczającym czytelnictwo prasy był niski ogólnospołeczny poziom wykształcenia, pomimo wprowadzonego obowiązku szkolnego. Przeszkodą w dystrybucji prasy była słabo rozbudowana sieć połączeń komunikacyjnych. Po 1918 roku centrum wydawnicze stanowiła Warszawa, gdzie w początku lat 20. ukazywała się blisko połowa wydawanych w Polsce tytułów. Prasa po 1918 roku uległa daleko idącym zmianom. Przede wszystkim stała się bardziej obecna w życiu społecznym.
Prasa w Królestwie Polskim:
- dekret o wolności druku nadany przez cara Aleksandra I (prawa nie respektowane przez namiestnika gen. J. Zajączka i Wielkiego Księcia Konstantego)
- nie istniała początkowo cenzura prewencyjna;
- prasa nie mogła jedynie publikować tekstów atakujących władzę państwową, zasady moralności i religii;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (1)
stylista252 napisał(a):
2017-03-13 13:22:12
tu i teraz , portal , nie rozumiem co wy piszecie . zal