Od marca do grudnia (1967-1970)
W połowie lat 60. popularność Gomułki gwałtownie malała. Społeczeństwo nie odczuwało poprawy stopy życiowej. W szczególności poszkodowana była inteligencja, której pensje były równe pensjom robotniczym, a niejednokrotnie były nawet niższe. Coraz wyższe ceny, brak artykułów spożywczych, zwłaszcza towarów mięsnych, niosły głosy niezadowolenia coraz wyżej mierzących młodszych generacji Polaków. Wielogodzinne przemówienia Gomułki stawały się coraz powszechniej przedmiotem kpin. Janusz Szpotański w satyrze Cisi i gęgacze przedstawił Gomułkę jako ponurego Gnoma, za co został skazany w 1968r na 3 lata więzienia.
Nawet wśród kierownictwa partii styl pracy Gomułki budził nie zadowolenie. Pierwszy sekretarz przekonany o swej nieomylności na drobne rady i sugestie reagował gwałtownymi atakami gniewu, o wszystkim chciał decydować samodzielnie. 5.06.1967r doszło do kolejnej wojny pomiędzy Izraelem a państwami arabskimi, w ciągu 6 dni wojska izraelskie opanowały półwysep Synaj, ziemie na zachodnim brzegu Jordanu i wzgórza Golan. Klęska ta była ogromnym wstrząsem dla ZSRR i krajom satelickim, które krajom arabskim udzieliły pomocy. Zniknął stereotypowy wizerunek tchórzliwego Żyda, kiepskiego żołnierza, okazało się, że armię izraelska można zaliczyć do najlepszych na świecie. 9.06 w Moskwie na spotkaniu Doradczego Komitetu Państw Stron Układu Warszawskiego, zapadła decyzja o zerwaniu przez państwa członkowie stosunków dyplomatycznych z Izraelem. Ze wspólnego frontu wyłamała się Rumunia. 12.06 rząd PRL, decyzję wprowadził w życie. Przeciw niej zaprotestował Wiesław Górnicki, ówczesny korespondent Polskiej Agencji Prasowej, za kare odwołany do kraju.
19.06.1967r na VI Kongresie Związków Zawodowych, Gomułka wygłosił przemówienie, poświęcając dużo miejsca wojnie izraelsko-arabskiej. Wystąpienie to potraktowano jako „zielone światło” dla czystek w aparacie partyjnym i państwowym, to znaczy usuwania osób pochodzenia żydowskiego.
25.11.1967r. w warszawskim Teatrze Narodowym odbyła się premiera „Dziadów” Adama Mickiewicza w reżyserii Kazimierza Dejmka, ze wspaniałą rolą Gustawa Holoubka jako Gustawa. Spektakl został przez władze uznany za antyradziecki i w połowie miesiąca oficjalnie poinformowano, że ostatnie przedstawienie „Dziadów” odbędzie się 30.01.1968r. Po ostatnim spektaklu grupa ok.300 osób, zorganizowana przez „komandosów” udała się z transparentem i kwiatami udała się pod pomnik Mickiewicza. Po zakończeniu demonstracji wkroczyła milicja która użyła pałek i aresztowała 35 jej uczestników
31.01 Adam Michnik i Henryk Szlajfer o zajściu poinformowali warszawskiego korespondenta „Le Monde” Bernarda Marqueritte'a
(…)
… Tejchmę. Zastępcami członków BP zostali: Mieczysław Jagielski, Piotr Jaroszewicz, Mieczysław Moczar, Jan Szydlak. Sekretarzami KS: Jaszczuk, Kliszko, Moczar Olszowski, Starowicz, Strzelecki, Szydlak, Tejchma, Gomułka (1-szy sekretarz)
22.12.1968r dokonano zmian w rządzie przewodniczącym Komisji Planowania został Józef Kulesze, natomiast Jędrychowski otrzymał stanowisko w resorcie spraw wewnętrznych…
… rezygnuje z piastowania stanowiska pierwszego sekretarza. Na zwołanym VII Plenum KC PZPR tego samego dnia, przyjęto rezygnację Gomułki pierwszym sekretarzem wybrano Edwarda Gierka. Dokonano zmian personalnych w BP: usunięto Spychalskiego, Jaszczuka, Strzeleckiego, Kliszkę. Nowymi członkami BP zostali: Edward Babiuch, Piotr Jaroszewicz, Mieczysław Moczar, Stefan Olszowski, Jan Szydlak. Stanowiska zastępców…
… profesorów Bronisława Baczkę, Leszka Kołakowskiego, Stefana Morawskiego, Włodzimierza Brusa oraz docentów Zygmunta Baumana i Marię Hirszowicz- Bielińską. Stanowisko sekretarza Wydziału I PAN utracił prof. Stefan Żółkiewski. W proteście przeciwko tym decyzjom, studenci zwołali kolejny wiec 28.03 na którym uchwalono „Deklarację ruchu studenckiego” Postulowano w niej m.in. utworzenie nowej organizacji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)