TEORIA RÓWNOWAGI OGÓLNEJ - LEON WALRAS Teoria integrująca ze sobą stronę popytową ze stroną podażową procesu gospodarczego. Walras postawił sobie za cel odpowiedzieć na pytanie „jak powinien być zorganizowany porządek społeczno - gospodarczy, na jakich zasadach powinien być oparty system gospodarczy, aby w tym systemie i w społeczeństwie, który takim systemem się posługuje działały zasady sprawiedliwości w wymianie. Aby wymiana dokonująca się między podmiotami gospodarczymi była sprawiedliwa”. Doszedł do wniosku, że sprawiedliwość w wymianie może zapewnić jeden warunek. Tym warunkiem jest to, aby to samo dobro, ten sam towar, produkt miał taką samą cenę w każdym miejscu gospodarczym oraz aby ta cena odpowiadała kosztom produkcji tego dobra. Niezależnie od tego gdzie konsument dokonuje zakupu dobra, ten sam produkt powinien mieć taką samą cenę. Cena powinna odpowiadać kosztom wytworzenia tego dobra. Cena powinna być tak skalkulowana, aby była równa kosztom wytworzenia tego dobra. Walras doszedł do wniosku, że oba warunki będą spełnione, kiedy w systemie gospodarczym będzie działała wolna konkurencja, będą panowały zasady wolnej konkurencji . Wolną konkurencję Walras uważał za jedyny właściwy porządek rzeczy zarówno ze względów ekonomicznych, jak i ze względów moralnych. Ze względów ekonomicznych, dlatego bo konkurencja jak żaden inny mechanizm zapewnia racjonalność działań podmiotów gospodarujących zarówno producentów, którzy muszą działać racjonalnie, aby zaspokoić oczekiwania konsumentów, jak i wymusza racjonalność działań konsumentów, którzy starają się zrobić jak największy użytek z dochodów, które posiadają. Wzgląd moralny - tylko system oparty na wolnej konkurencji zapewnia sprawiedliwość wymiany, tylko ten system jest sprawiedliwy ze względu na ten aspekt. Chcąc bardziej precyzyjnie oddać sytuację, która panuje w warunkach konkurencji doskonałej i przedstawić tą sytuację w formie matematycznej Walras stworzył model równowagi ogólnej. W modelu tym równowaga zachodzi jednocześnie na wszystkich rynkach gospodarczych. Wszystkie rynki dóbr, usług, produkcji znajdują się w równowadze. Walras szukał warunków, które muszą być spełnione, aby te rynki znalazły się w równowadze. Ten model pozwalał na swobodę działań podmiotów, które w tym modelu uczestniczą, były tam przypisane z założenia, ponieważ podstawowym założeniem tego modelu było to, iż wszystkie podmioty gospodarujące mają swobodę działania, mogą postępować zgodnie z własną funkcją użyteczności. I tak np. konsumenci mają swobodę w dążeniu do maksymalizowania swojego zadowolenia, swojej użyteczności, producenci mają zaś swobodę do maksymalizowania zysków. System ten pozwala każdemu podmiotowi gospodarczemu realizować cel, do którego jest zdolny. Z tego powodu swój model Walras uważał za wizję świata bez konfliktów, bez niepokojów. Traktując jako wizję świata przedstawiającą harmonię systemu gospodarczego a to właśnie, dlatego, że system ten pozwalał każdemu uczestnikowi systemu realizować cel, który sobie wybrał, i który uważał dla niego za najważniejszy. Konsumenci maksymalizują użyteczność, producenci maksymalizują zysk.
(…)
… oddać to, zmierzyć tą stronę popytową bez odwoływania się do użyteczności, satysfakcji, zadowolenia. Zdaniem Marshall istnieje taki sposób, jest to dokładne poznanie krzywej popytu i dokładna interpretacja takiej krzywej. Mówiąc ściślej dokładna interpretacja pewnego parametru, który charakteryzuje każdy punkt na krzywej popytu, a tym parametrem jest cenowa elastyczność popytu. Mierząc elastyczność…
… licytatorem, bo nie było komputerów, kalkulatorów. W momencie, kiedy tenże licytator znajdzie te ceny równowagi, dopiero wtedy dopuszczałby on do zawarcia transakcji. W tym modelu występowałby także koordynator procesów produkcyjnych (druga ważna persona w tym modelu), która by pilnowała tego, aby wielkość produkcji wszystkich dóbr odpowiadała sytuacji, kiedy firmy realizują tylko zysk normalny. Aby każda firma dostosowała wielkość produkcji tak, aby realizowała tylko zysk normalny. Ten model miał formę równań matematycznych. Występowały w nim pewne wiadome, były to popyty zgłaszane przez konsumentów na wszystkie dobra finalne: to była podaż czynników produkcji zgłaszana przez gospodarstwa domowe, popyt przedsiębiorstw na czynniki produkcji, podaż dóbr finalnych przez przedsiębiorstwa…
… potrafił rozwinąć, potrafił scalić osiągnięcia trzech nurtów ekonomii marginalistycznej stworzonej przez Mengera, Walrasa i Jevonsa, nie tracąc jednocześnie kontaktu z ekonomią klasyczną, z tradycyjną ekonomią brytyjską. Nawiązywał on jednocześnie do prac marginalistów, do ekonomii klasycznej, a jednocześnie nie tracił więzi z rzeczywistością gospodarczą. Nie były to takie abstrakcyjne, bezkontekstowe…
… Marshalla to było źle. Źle jest, kiedy nazwa nauki określa jednocześnie przedmiot jej badań. I z tego też powodu chciał, aby została przyjęta nowa nazwa, która jest logicznie podobna do nazw innych nauk, mamy matematyka, logika, statystka i na tej samej zasadzie zbudowana jest nazwa ekonomika. Nazwa ta powinna sugerować, że jest to ekonomia pozytywna, ekonomia, która jest pełnoprawną nauką. Ponadto słowo…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)