Dotyczą początkowego okresu w historii filozofii starożytnej. Filozofowie w niej opisani to m.in.: Tales z Miletu, Pitagoras, Sofiści, Sokrates, Platon i inni.
I okres filozofii Starożytnej
TALES Z MILETU
Mówi się, że przepowiedział zaćmienie słońca. Zaliczany jest do filozofów szkoły jońskiej
Tales twierdził, że zasadą świata jest woda (wszystko jest z wody, z wody powstało i z wody się składa). Zagadnieniem Talesa było pochodzenie świata. Nie pytał jednak już, to świat „zrobił”, lecz jakim świat był na początku. Nie szukał tego, co było przed światem, lecz co było własnym świata początkiem. Powstanie przyrody kojarzył Tales z narodzinami, wnioskując na podstawie obserwacji, że musi istnieć jakiś rodzaj substancji (nazwanej później pramaterią, arche), z której rozwinęły się wszystkie formy (ciała) przyrody i na którą się ostatecznie rozpadają. Teoria Talesa wskazywała na wodę jako pratworzywo, z którego rozwinął się świat, gdyż jest ona niezbędna do życia ("to, co żywe, żyje wilgocią, martwe wysycha, zarodki wszystkiego są mokre, a pokarm soczysty"), a świat był - jego zdaniem bytem ożywionym; woda zmienia też stany skupienia, a więc może występować w każdej formie. ANAKSYMANDER Z MILETU
Anaksymander wprowadził termin „początek” (po grecku arche).
Anaksymander rozumiał przez zasadę świata nie wodę ani żaden inny z żywiołów, lecz jakąś inna naturę bezgraniczną. W poszukiwaniu tej zasady wyszedł poza to, co dawała obserwacja. Za arche świata uważał „bezkres” (apeiron). Uważał, że świat wyłonił się z bezkresu. Proces powstawania przyrody polega na „wyłanianiu się z przeciwieństw”. Proces ten powoduje ruch( jest nieodłączony od materii). Dochodzenie z bezkresu do określoności jest ciągłą walką. Styk rzeczy określonych rodzi konflikty, napięcia.
ANAKSYMENES Z MILETU
Uważał, że świat jest bezkresny i że ruch jest wieczny. Arche świata jest powietrze
wśród wszystkich rodzajów materii wydawało się być ilościowo nieskończone
greckie przekonanie, że dusza nie jest w swej naturze różna od powietrza (jak dusza utrzymuje ciało przy życiu tak powietrz utrzymuje świat)
łatwa zmienność powietrza pozwalająca sobie wyobrazić, że powstały z niego wszystkie przedmioty
Ruch w świecie jest spowodowany zagęszczaniem i rozrzedzaniem się powietrza. Anaksymenes rozumiał, że powietrze może mieć różną gęstość. Zauważył związek między temperaturą a stanem skupienia materii:
ogień - był ciałem najgorętszym i najrzadszym
kamień - był ciałem najzimniejszym i najbardziej gęstym
HERAKLIT Z EFEZU
Zmienność rzeczy (wszystko płynie -pantarei)
Arche świata jest ogień. Zasadniczą własnością przyrody jest jej zmienność. Wszystko w świecie podlega zmienności. Niekiedy rzeczy zdają się trwać, ale trwanie ich jest tylko złudzeniem. Nie ma rzeczy o stałych własnościach, nie ma bytu, jest tylko stawanie się.
(…)
… poza nimi istota konieczna
Z faktu, że istnieją istoty różnej doskonałości- Istnieje istota najdoskonalsza
Z powszechnej celowości przyrody -Istnieje istota najwyższa, rządząca przyrodą a działająca celowo.
Nie możliwy jest nieskończony łańcuch przyczyn. Pierwszą przyczyną jest Bóg.
II okres filozofii nowożytnej
KARTEZJUSZ
Jest filozofem wieku XVII. Cogito ergo sum - myślę, więc jestem.
Jest zainteresowany…
… ciągłość świata nie w istnieniu materii, ale w istnieniu Boga. Bóg pojawia się jako warunek istnienia świata
KANT
Był sumiennym wykładowcą na Uniwersytecie w Królewcu. W wieku 60 lat wydaje książkę pt. ”Krytyka czystego rozumu” (900 str. w niecałe 4 miesiące). W owych czasach panowały 2 nurty: źródłem poznania jest rozum, oraz źródłem poznania jest empiria (doświadczenie), a rozum jest pusty. Kant oceniał…
…, dlatego stawie sobie pytanie jak on do tej wiedzy dochodzi?
„krytyka czystego rozumu” - to opis czystego rozumu
Rozum - kant rozumie jako to co jest poznawcze w człowieku
Czysty rozum - to czyste poznawanie
Rozum praktyczny - to rozum, który rządzi naszym zachowaniem i działaniem praktycznym
Podczas gdy rozum dostarcza pojęć, zmysły dostarczają nam wrażeń jednostkowych. Czyli wynikiem pobudzania zmysłów…
… nie wierzy - tłumacząc to właśnie względnością wszelkich racji.
Protagoras uważał, że filozof może uczyć innych sztuki argumentacji. Nie ma prawdy można jedynie wzmocnić swoje argumenty.
Gorgiasz - stawia 3 tezy:
Byt nie istnieje
Gdyby istniał to nie potrafilibyśmy go poznać
Nawet gdyby istniał i był poznawalny nie bylibyśmy w stanie go opisać.
Swoje tezy argumentował w następujący sposób:
Byt nie istnieje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)