Hipermarket jako przestrzeń doświadczeń konsumenta w ujęciu Baudrillarda : Towar - podmiot jako odpowiedź na pytanie klienta / klient jako odpowiedź na pytanie - przedmiot / towar .
Przedmiot jako test , źródło zadawanych pytań , klient jako wezwany do udzielania odpowiedzi ( „ mamy do czynienia z referendum” bezustannym testem , zapętloną odpowiedzią i potwierdzeniem kodu ).
Hipermarket jako totalny ekran reklam i towarów następujących po sobie i traktowanych jako znaki równoważne . Jest to ekran pozbawiony głębi , linii ucieczki , nie pozwalający nawet na „ ucieczkę spojrzenia”.
Samoobsługo pogłębia wrażenie braku głębi oraz jednorodność przestrzeni . Odbywa się w przestrzeni pozbawionej mediacji , łączącej ludzi i rzeczy , staje się przestrzenią bezpośredniej manipulacji .
Represja interpretowana jako prewencja staje się znakiem w uniwersalnej perswazji - telewizja przemysłowa stanowi element symulacyjnej dekoracji w rzeczywistości nie zapobiegając przestępstwom. Jest aluzją do represji , jej znakiem , współistniejącym z przeciwstawnym komunikatem wzywającym do odprężenia . Jednocześnie telewizja przemysłowa staje się zwierciadłem konsumpcyjnej aktywności , w którym klient przegląda się . Reklama funkcjonuje na bazie symulacyjnej więzi społecznej , obiecuje tą więź.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)