To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HELENA RADLIŃSKA (1879-1954) Helena Radlińska jest twórczynią polskiej szkoły pedagogiki społecznej, oryginalnej i prężnej koncepcji naukowej, która odegrała znacz ą cą rolę w myśli i praktyce pedagogicznej Drugiej Rzeczypospolitej. Radlińska głosiła ideę wychowania, za pomocą którego pragnęła budować „lepszą przyszłość”. Pierwszym krokiem na drodze do osiągnięcia niezbędnych przeobrażeń miało być, jak brzmi podstawowa dyrektywa organizacyjno-metodyczna autorki, kształtowa -nie czynnych i twórczych postaw. Postawy tego rodzaju powinno cechować głębokie umiłowanie ojczyzny, wrażliwość na krzywdy społeczne, niezłomne dążenie do zmiany istniejących warunków oraz gotowość do samodoskonalenia się jednostki. Oznacza to, że pedagogika w ujęciu Radlińskiej jest zaangażowana w proces przebudowy społecznej i wykracza poza obszar tradycyjnego stosunku wychowawczego typu nauczyciel-uczeń. Sergiusz Hassen określił stanowisko Radlińskiej terminem”pedagogi- ka przeżywana”, czyli taka, która angażuje całą osobowość, obejmuje umysł uczucia,działania-są to poglądy w stanie ciągłego powstawania, odrzucające sztywną konstrukcję teorii. Radlińska nie utożsamiała się z najstarszymi definicjami, które podkreślają jako istotne dla wychowania przede wszystkim działanie wychowawców, wpływanie na wychowanków i urabianie ich. Tak np.T.Waitz, niemiecki pedagog, w poł.XIX wieku określa, że „wycho wanie jest planowym oddziaływaniem na jeszcze dające się kształcić wewnętrzne życie innych.”(za:St.Kunowski,1997r) Z całą pewnością autorka polemizowałaby również z definicją wychowania, którą znaleźć można we współczesnej encyklopedii PWN:” zamierzone, świadome, podejmowanie działań, których celem jest wszechstronny rozwój osobowości i przygotowanie do życia w społeczeństwie(Encyklopedia PWN,1988r) Przedstawione powyżej poglądy Radlińskiej na wychowanie utożsamiają ją z kręgiem pedagogów czynu, przeciwstawiającym się wszystkiemu, co krępuje swobodny rozwój człowieka. Helena Radlińska nie była tylko teoretykiem wychowania, całe jej życie wypełnione było działalnością naukowo-dydaktyczną. Radlińska zadebiutowała w 1897r wydaniem broszury” Kto to był Mickiewicz?”, wydawnictwem należącym do typu rozpowszechnionych wówczas biografii. Kolejne napisane biografie były poświęcone takim postaciom jak: Bolesław Chrobry, Władysław Łokietek, Kazimierz Wielki, Królowa Jadwiga, św. Jan Kanty. Następnie od literatury popu larnej i krytyki literackiej przechodzi do metodyki popularyzacji historii(np.
(…)
… jej życie wypełnione było działalnością naukowo-dydaktyczną. Radlińska zadebiutowała w 1897r wydaniem broszury” Kto to był Mickiewicz?”,
wydawnictwem należącym do typu rozpowszechnionych wówczas biografii. Kolejne napisane biografie były poświęcone takim postaciom jak: Bolesław Chrobry, Władysław Łokietek, Kazimierz Wielki, Królowa Jadwiga, św. Jan Kanty. Następnie od literatury popularnej i krytyki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)