Hartowność stali konstrukcyjnej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 686
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Hartowność stali konstrukcyjnej - omówienie - strona 1 Hartowność stali konstrukcyjnej - omówienie - strona 2 Hartowność stali konstrukcyjnej - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

POLITECHNIKA RZESZOWSKA
im. Ignacego Łukasiewicza
WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA Laboratorium z Metaloznawstwa i
Obróbki cieplnej.
Temat: Hartowność stali konstrukcyjnej.
Dariusz Schabowski
II MDT gr.1209
Hartowanie stali konstrukcyjnej zależy głównie od pierwiastków stopowych i przejawia się to w oddziaływaniu na:
wielkość ziarna austenitu,
niejednorodności austenitu,
skład chemiczny austenitu.
Czynniki wpływające na hartowność stali:
1.Skład chemiczny stali, a zwłaszcza zawartości węgla i składników stopowych. Stale węglowe mają małe hartowność, która wzrasta ze wzrostem zawartości węgla.
2. Dodatek tzw. intensyfikatorów.
3. Wielkość ziarna austenitu, stale o grubym ziarnie hartują się głębiej niż stale o ziarnie drobnym.
4. Jednorodność ziaren austenitu.
5. Nie rozpuszczone cząstki jak tlen, węgliki azotki, związki międzymetaliczne zwiększają szybkość rozkładu austenitu zmniejszając hartowność stali.
Pierwiastki zwiększające wielkość ziarna austenitu powodują jednocześnie wzrost hartowani, natomiast rozdrobnienie ziarna działa przeciwnie, gdyż zarodki przemiany dyfuzyjnej powstają heterogenicznie na granicach ziarn. Z tych samych powodów obecność w austenicie cząstek innych faz zmniejsza hartowność. Wpływ składu chemicznego austenitu najlepiej przedstawiają współczynnik hartowności Grossmana. Są one podawane w tablicach lub na wykresach. Do pierwiastków najsilniej zwiększających hartowność należą mangan, chrom i molibden.
Określenie hartowności stali:
1. Badanie hartowności na przełomie. Jest to najprostsza a równocześnie i najdawniejsza metoda określenia hartowności stosowana również i obecnie dla węglowych stali narzędziowych o małej głębokości hartowania. Polega ona na obserwacji przełomu zahartowanej próbki.
2. Metoda Grossmanna. Polega ona na hartowaniu w wodzie lub oleju cylindrycznym próbek o różnych średnicach. Próbki te następnie przecinano i dokonywany pomiar twardości na celu poprzecznych przekroju wzdłuż średnicy.
3. Próba chłodzenia czołowego. Obecnie hartowność stali konstrukcyjnych oznacza się najczęściej za pomocą próby chłodzenia czołowego. Polega ona na tym, że cylindryczną próbkę, której kształt i wymiary poddaje się nagrzewa się do temp. hartowania, a następnie chłodzi w urządzeniu którego schemat przedstawia się na rys. Pod bezpośrednim natryskiem wody pozostaje tylko pow. czołowa próbki i ona chłodzona jest najbardziej intensywnie.


(…)


POLITECHNIKA RZESZOWSKA
im. Ignacego Łukasiewicza
WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA Laboratorium z Metaloznawstwa i
Obróbki cieplnej.
Temat: Hartowność stali konstrukcyjnej.
Dariusz Schabowski
II MDT gr.1209
Hartowanie stali konstrukcyjnej zależy głównie od pierwiastków stopowych i przejawia się to w oddziaływaniu na:
wielkość ziarna austenitu,
niejednorodności austenitu,
skład chemiczny…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz