To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
50.a H. G. Gadamer: Tekst i interpretacja rozumienie i interpretowanie dotyczy ogólnego stosunku ludzi do siebie i do świata;
koło hermeneutyczne pokazuje, że w rozumieniu nie ma miejsca na wyprowadzanie czegoś jednego z czegoś drugiego;
strukturę hermeneutyczną odnajduje się nie w doświadczeniu, dokonującym się w nauce, ale w doświadczeniu sztuki i historii - ważne jest, żeby samo dzieło coś mówiło, nieważny jest ideał obiektywności;
w hermeneutycznym doświadczeniu sensu są granice. Tego, co jest, nigdy nie można zrozumieć do końca. Rozumiane ma być to, co przybiera postać języka - to wymiar hermeneutyczny, w którym bycie pokazuje się;
s. 108 tekst jest czymś więcej niż nazwą obszaru przedmiotowego badań literackich. Interpretacja jest czymś więcej niż techniką naukowej wykładni tekstów ;
uświadamiany jest język jako język, mniej ważny związek między myśleniem i mówieniem;
nieprzekraczalność językowego schematu świata. Językowa natura naszego doświadczania świata;
interpretacja - kiedyś miała relację pośredniczącą, była tłumaczem między mówiącymi różnymi językami. Kariera słowa - z Nietzschem;
s. 111 interpretacja rodzi nigdy niezrealizowane zapośredniczenie między człowiekiem a światem, i o tyle właśnie jest ona jedyną rzeczywistą bezpośredniością oraz realnością sprawiającą, że rozumiemy coś jako to coś ;
hermeneutyczna konsekwencja - tego, co dane nie da się oddzielić od interpretacji,
s. 112 dopiero z punktu widzenia interpretacji pojęcie tekstu konstytuuje się jako centralne w strukturze językowości (…) tekst tylko w kontekście interpretacji oraz z jej punktu widzenia jest tym, co rzeczywiście dane, co ma być rozumiane ;
tekst w historii - 1) tekst pisma z kazań i nauki Kościoła - tekst podstawą egzegezy, 2) tekst powstający w trakcie wykonywania pieśni;
hermeneutyczne odniesienie do pojęcia tekstu - tam, gdzie trzeba wyjaśniać sens porozumienia; nie przedmiot dla lingwistyki (lingwista bada, jak jest możliwe zakomunikowanie czegoś), hermeneutyka chce zrozumieć to, co wypowiedziane. Punkt wyjścia - tekst musi być czytelny (jest nieczytelny, gdy nie umożliwi odbiorcy samodzielnego zrozumienia);
w tłumaczeniu tekstu z języka obcego - przybiera formę tekstu, gdy nie tylko podlega rozumieniu, ale staje się przedmiotem. Każde tłumaczenie jest rodzajem interpretacji;
gdy nie udaje się zrozumienie, powstaje pytanie o dosłowne brzmienie tekstu;
notatka - nie jest tekstem, a śladem pamięci; ma wartość tylko dla jej autora. Komunikat naukowy nie jest tekstem, bo jest zrozumiały tylko dla niektórych;
każdy zapis jest pewnym ograniczeniem. Piszący musi brać pod uwagę odbiorcę. Pisanie jest czymś więcej, niż utrwaleniem tego, co powiedziane;
(…)
… znaczenia. Ad 3) - wypowiedzi komunikacyjne, w których wyraża się coś ukrytego - s. 124 są tekstami, które interpretujemy, wskazując na coś, czego one akurat na uwadze nie mają. Interpretacja ma tu rozpoznać pozory i ustalić coś, co naprawdę jest wyrażane. Występują w kształtowaniu opinii publicznej (ideologia).
interpretacja jako demistyfikacja pozorów - marzenia senne. I psychopatologia życia codziennego…
… z odtwarzania rzeczywistości;
skrajny przypadek - gra słów - słowo w wieloznaczności aspiruje do bycia samodzielnym nośnikiem sensu. W tekście literackim gry słów burzą jedność mowy. W liryce refleksyjnej - może pełnić funkcję twórczą;
metafora - brak w niej prozy języka potocznego, właściwa dla retoryki;
tekst literacki nie jest odseparowany od interpretatora, towarzyszy mu współmówienie interpretacji;
język…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)